Twee mensen liggen op dezelfde kamer in het ziekenhuis in 1974.  Een dertigjarige hippie, die eigenlijk Basti heet en Koja Solm die in 1909 geboren is in een van de Baltische staten. Beide hebben hersenletsel opgelopen. Basti is nieuwsgierig en luistert naar het krankzinnige verhaal van zijn lotgenoot. Hij gelooft in vrede en harmonie, verlichting bewustzijnverruimende middelen en het sterke karakter van zijn kamergenoot, die hij een fantastisch mens vindt. Maar dat zal niet zo blijven.  Dat verhaal van zijn lotgenoot dreigt hem in een ander mens te veranderen. De fabriek van klootzakken is een spionnendrama annex politieke parabel, en een liefdesgeschiedenis maar vooral ook een persoonlijk verhaal. De fabriek van klootzakken is het verhaal van twee broers, Koja Solm en Hub Solm.  De een fijngevoelig en artistiek begaafd, de andere ideologisch verblind en grimmig. Wanneer de nazi’s aan de macht komen, begint hun turbulente carrière bij de SS. Daarna worden ze spion voor de jonge Bondsrepubliek.

 De auteur van deze biografie is een van de toonaangevendste en meest gevreesde onderzoeksjournalisten van Groot-Brittannië. Hij schreef eerder biografieën over Tony Blair, Gordon Brown en prins Charles. Zijn biografie van Boris Johnson werd niet voor niets door een aantal Engelse tabloids gezien als het boek van het jaar. En daar is niets bij gelogen. Een biografie schrijven over een politicus, die op dit moment prime minister is van Engeland, ga er maar voor staan. Boris Johnson heeft aan deze biografie geen medewerking verleend maar had wel laten weten dat hij geen bezwaar tegen dit boek zou hebben. Dus er is sprake van een ongeautoriseerde biografie. De auteur geeft wel aan dat hij en zijn gezin vrij nauwe banden onderhouden met Boris Johnson. Waarvan akte. De auteur heeft voor deze biografie gesprekken gevoerd met meer dan honderd mensen. Hun bijdragen worden zonder specifieke naamsvermelding weergegeven.

In haar boek ’t Hoge Nest beschrijft de auteur hoe haar woonhuis tijdens de tweede Wereldoorlog heeft gefunctioneerd als een onderduikvilla waar twee joodse zusjes daadwerkelijk actie ondernamen tegen de bezetter en dat pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. Uiteindelijk worden de twee joodse zusjes verraden. In brieven aan ’t Hooge Nest heeft Roxanne van Iperen reacties verzameld van lezers die naar aanleiding van de uitgave ’t Hooge Nest reageerden. In al die reacties komt de rauwe werkelijkheid van de oorlog duidelijk naar voren en leidde dit ook naar aanvullende informatie over personen uit ’t Hooge Nest. Daarnaast is in dit boek ook opgenomen de 4-mei lezing van 2021 Stemmen uit de diepte, De Cleveringa-lezing en de ontruiming van de psychiatrische instelling Het Apeldoornsche bos.

In deze zogenaamde ‘campus roman’ staat Leiden, de Leidse Universiteit en het Rijksmuseum voor Oudheden centraal. Deze roman is samengesteld uit verschillende delen waarbij de herkomst van kunstwerken ter discussie wordt gesteld en eigenlijk steeds meer als roofkunst wordt gezien. Een zeer actuele problematiek. Van begin tot einde een boeiend gegeven waarbij vooral Carthago, de daar gevonden archeologische schatten en de persoon van Jean-Emile Humbert die aan de basis stond van belangrijke collecties in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden een rol.

Tinbergen de man achter het Centraal Planbureau (CPB) en zijn eerste directeur deed baanbrekend werk om de economie eerst in een model te vatten en daarna een techniek te ontwikkelen om die economie te besturen. Jan Tinbergen is heden ten dage vooral bekend om zijn werk in de econometrie, het vakgebied dat statistiek, economie en wiskunde met elkaar verbindt. Het klinkt niet sexy, maar Tinbergen was de belangrijkste economische bureaucraat van de twintigste eeuw. Hij had zeker grootse idealen, maar zijn belangrijkste bijdrage aan onze moderne economie is dat hij een permanente plek voor economische deskundigen binnen on staatsbestel heeft veroverd. Door het verhaal van Tinbergen te vertellen kunnen we deze opkomst van de experts beter begrijpen, wat het heeft betekend voor ons economisch beleid, maar ook voor de democratie.