D66-politicus Hans van Mierlo spreekt nog steeds tot de verbeelding. Hij presteerde het om met D66, toen nog D'66, met zeven zetels de Tweede Kamer binnen te stormen. Een partij bedoeld om het politieke systeem te laten ontploffen. Lukte dat dan? Nee. D66 hoort nu tot de politieke realiteit van alle dag en is een gewone politieke partij geworden. Aan de hand van de biografie van Hans van Mierlo geeft de auteur Hubert Smeets ons een inkijkje in de ontwikkelingen sinds de jaren zestig. Hubert Smeets moet daarbij wel een persoonlijke biecht kwijt. Van Mierlo is voor hem niet louter een historische figuur. Hij beschrijft 'zo objectief mogelijk' de hoofdpersoon, maar moet bekennen dat hij daarbij niet los kon komen van engagement (Smeets was een apostel van de progressieve volkspartij).

Onno Ruding is bij het Nederlandse publiek vooral bekend als minister van Financiën in de kabinetten – Lubbers I en II. Zeven jaar van 1982 tot 1989. Nederland zat midden in een economische crisis (de ‘Dutch Disease’) genoemd. Hij was de man die de overheidsfinanciën zou saneren. Daarbij had hij te maken met niet alleen kritiek van de oppositie maar ook van de regeringspartijen CDA en VVD. Bijna de helft van zijn memoires is aan deze periode gewijd. Hij was al eerder gevraagd als minister van Financiën, nadat Frans Andriessen in 1980 aftrad omdat hij te weinig werd gesteund door zijn collega’s toen hij meer wilde bezuinigen. Ruding weigerde dat toen maar in oktober 1982 werd hij na een verzoek van premier Lubbers toch minister van Financiën.

Op vakantie in het Westen van de Verenigde Staten, vierden we in juli 2004 met onze kinderen ons 25-jarig huwelijksfeest. We logeerden onder andere in het MGM Grand een hotel in Las Vegas. Het was daar dat ik met mijn oudste zoon op de avond van 27 juli 2004 op TV keek naar de toespraak van Barack Obama die hij hield tijdens de Democratische Confectie in Boston. De daar door hem gehouden toespraak heb ik nooit vergeten (‘Politics of Hope’) en ik was er toen al van overtuigd dat we gekeken hadden naar een toekomstige president van de Verenigde Staten. Dat bleek al snel te zijn want al vier jaar later werd Barack Obama door het Amerikaanse volk gekozen tot de 44^e president. De eerste zwarte president van de Verenigde Staten. In 2012 zou hij worden herkozen. Na twee ambtstermijnen kwam er een einde aan zijn presidentschap (Franklin Delano Roosevelt was langer president (1933-1945), maar dat was de laatste president waarbij dat wettelijk nog kon).

De geschiedenis van de mens volgen zonder raadpleging van historische kaarten is niet mogelijk. Vandaar dat ik op mijn site www.blikopdewereld.nl ook een rubriek heb opgenomen onder de naam verschuivende grenzen

 https://www.blikopdewereld.nl/geschiedenis/europa/verschuivende-grenzen en https://www.blikopdewereld.nl/geschiedenis/noord-en-zuid-amerika/v-s/1169-inhoudsopgave-verschuivende-grenzen-noord-amerika om een paar voorbeelden te noemen. In Atlas van de Wereldgeschiedenis wordt aan de hand van 515 kaarten de geschiedenis van de mensheid uitgelegd. Wat een genoegen om deze atlas te raadplegen. Elke kaart is voorzien van een duidelijk leesbare tekst waarin de geschiedenis nader wordt uitgewerkt. Meer dan 20 jaar is de auteur bezig geweest met het ontwikkelen van deze Atlas van de Wereldgeschiedenis. Men kan in deze atlas uren verwijlen zonder dat men er genoeg van krijgt. De geschiedenis blijft boeiend en dat laat deze atlas ook goed zien.

Wie een liefhebber is van politiek kan niet om deze biografie van Hans Wiegel heen. Als geen ander heeft Hans Wiegel zijn stempel gedrukt op de Nederlandse politiek. Voordat hij op 25-jarige leeftijd in de Tweede Kamer kwam, toen als jongste kamerlid, had Hans Wiegel binnen de jongerenorganisatie van de VVD zijn sporen al verdiend. Hij was een talent en kon vooral door het feit dat hij gecompliceerde onderwerpen tot hun essentie kon terugbrengen veel mensen met zijn oratorische gaven bereiken. Daarnaast had hij humor waardoor er vaak ook wat te lachen viel. Veel mensen die van politiek houden denken nog met plezier terug aan zijn optreden als oppositieleider in de Tweede Kamer. Want al snel was de jonge heer Wiegel fractievoorzitter geworden van de VVD.