In deze studie staat de vraag centraal waarom Nederlandse oorlogsmisdaden in Indonesië nooit zijn vervolgd. Het boek is geschreven vanuit een historisch-juridische invalshoek.

Volgens de auteur is er sprake van een vrij heldere werkelijkheid, namelijk dat in 1971 om politieke redenen is besloten om Indische oorlogsmisdaden – in tegenstelling tot andere oorlogsmisdaden – te laten verjaren en er zo voor te zorgen dat die misdaden nooit meer vervolgd kunnen worden. Het is precies deze houding van het landsbestuur tegenover de eigen misdrijven waar dit boek zich op heeft gericht. De vraag is waarom Nederlandse autoriteiten er decennialang zo op gespitst waren om de zogenaamde Indische oorlogsmisdrijven toe te dekken. Er lijkt volgens de auteur een onmiskenbaar verband te zijn met het eigen zelfbeeld, waarin het plegen van oorlogsmisdaden niet past. De auteur stelt daarbij de volgende vraag: ‘Als je als land niet bereid of in staat bent de eigen misdaden te erkennen, hoe kun je je dan opwerpen als een verdediger van mensenrechten, al jaren mede de basis van het buitenlands beleid van Nederland? Op deze vragen stelt de auteur is nadere reflectie nodig, omdat ze op fundamentele wijze raken aan het interne en externe functioneren van Nederland als democratische rechtsstaat.

In dit boek combineert de auteur de opwindende bevindingen van het moderne neurofinance- en bahavioral finance- onderzoek en cognitieve en systematische psychologie met zijn decennialange ervaring op de internationale financiële markten om zo beleggers te helpen om beter met hun geld om te gaan en met succes te beleggen op de financiële markten. Traden doet men voor de korte termijn en is een kostbare manier om aan je eigen persoonlijkheid te werken. Het menselijk brein is niet gemaakt om succesvol op financiële markten te opereren, De wetten van de beurs zijn in tegenspraak met onze natuurlijk aangeleerde denk- en gedragswijzen.

Het boek is gebaseerd op het verhaal van de vader van de auteur. Op zijn oorlogservaringen. De vriendschap tussen Leo, Elsa en Max leidt in allerlei opzichten tot een confrontatie met het naziregime. Hun vriendschap leek sterk maar zou leiden tot onvoorstelbare gebeurtenissen. Voor de auteur is niet alleen een manier om haar verleden, haar voorouders en haar erfgoed te eren. Het is ook een manier om bij te dragen aan de gesprekken over sociale gerechtigheid vandaag de dag en om jonge lezers te helpen weloverwogen beslissingen te nemen over de rol die zij willen spelen in de wereld van morgen. Een boek waarin het geweld en de wreedheden die plaatsvonden tijdens de Holocaust worden beschreven. En dat kan schokkend zijn.

Dit boek gaat over ‘een dame die wat voorstelde’. In chronologisch perspectief wordt de levensloop van Els Borst beschreven. Bij de behandeling daarvan worden wel keuzes gemaakt. Daarbij ligt de focus vooral op Borsts werkzame leven, eerst in de gezondheidszorg en later in de politiek. Het zwaartepunt van het boek ligt bij haar ministerschap, dat duurde van 1994 tot 2002. Hoewel er hier sprake is van een biografie blijkt na lezing dat via het leven van Els Borst een zeer uitvoerige inkijk wordt gegeven op de ontwikkelingen in de Nederlandse gezondheidszorg in de tweede helft van de twintigste eeuw en het begin van de eenentwintigste eeuw. Daarbij fungeert Borst loopbaan als een venster waarbij de lezer de historische ontwikkelingen kan aanschouwen, analyseren en begrijpen. Dat de auteur gebruik mocht maken van de persoonlijke archieven van Els Borst en haar familie maakt dat we toch een goede indruk krijgen van de persoon Els Borst.

Wie had ooit kunnen bedenken dat een vrouw opgegroeid in de DDR uiteindelijk bondskanselier van een Verenigd Duitsland zou worden. Het leven van Angela Merkel speelt zich af tegen de achtergrond van de geschiedenis van Duitsland en Europa. Merkels familiegeschiedenis en ook de eerste helft van haar eigen leven weerspiegelen het Duitsland van de twintigste eeuw. Een Duitsland dat als resultaat van de uitkomst van de Tweede Wereldoorlog bestond uit twee staten. De Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse Democratische Republiek. Angela Merkel is geboren in Hamburg op 17 juli 1954, maar het feit dat haar vader na zijn theologiestudie begonnen was als dominee in een klein dorpje in de DDR, leidde ertoe dat haar moeder en Angela ook naar Brandenburg in de DDR verhuisden in september 1954. Politiek gesproken was de Bondsrepubliek toen nog geen lid van de NAVO, het Warschaupact was nog niet opgericht en de deling van Duitsland nog absoluut niet als definitief geaccepteerd.

Twee mensen liggen op dezelfde kamer in het ziekenhuis in 1974.  Een dertigjarige hippie, die eigenlijk Basti heet en Koja Solm die in 1909 geboren is in een van de Baltische staten. Beide hebben hersenletsel opgelopen. Basti is nieuwsgierig en luistert naar het krankzinnige verhaal van zijn lotgenoot. Hij gelooft in vrede en harmonie, verlichting bewustzijnverruimende middelen en het sterke karakter van zijn kamergenoot, die hij een fantastisch mens vindt. Maar dat zal niet zo blijven.  Dat verhaal van zijn lotgenoot dreigt hem in een ander mens te veranderen. De fabriek van klootzakken is een spionnendrama annex politieke parabel, en een liefdesgeschiedenis maar vooral ook een persoonlijk verhaal. De fabriek van klootzakken is het verhaal van twee broers, Koja Solm en Hub Solm.  De een fijngevoelig en artistiek begaafd, de andere ideologisch verblind en grimmig. Wanneer de nazi’s aan de macht komen, begint hun turbulente carrière bij de SS. Daarna worden ze spion voor de jonge Bondsrepubliek.

 De auteur van deze biografie is een van de toonaangevendste en meest gevreesde onderzoeksjournalisten van Groot-Brittannië. Hij schreef eerder biografieën over Tony Blair, Gordon Brown en prins Charles. Zijn biografie van Boris Johnson werd niet voor niets door een aantal Engelse tabloids gezien als het boek van het jaar. En daar is niets bij gelogen. Een biografie schrijven over een politicus, die op dit moment prime minister is van Engeland, ga er maar voor staan. Boris Johnson heeft aan deze biografie geen medewerking verleend maar had wel laten weten dat hij geen bezwaar tegen dit boek zou hebben. Dus er is sprake van een ongeautoriseerde biografie. De auteur geeft wel aan dat hij en zijn gezin vrij nauwe banden onderhouden met Boris Johnson. Waarvan akte. De auteur heeft voor deze biografie gesprekken gevoerd met meer dan honderd mensen. Hun bijdragen worden zonder specifieke naamsvermelding weergegeven.

In haar boek ’t Hoge Nest beschrijft de auteur hoe haar woonhuis tijdens de tweede Wereldoorlog heeft gefunctioneerd als een onderduikvilla waar twee joodse zusjes daadwerkelijk actie ondernamen tegen de bezetter en dat pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. Uiteindelijk worden de twee joodse zusjes verraden. In brieven aan ’t Hooge Nest heeft Roxanne van Iperen reacties verzameld van lezers die naar aanleiding van de uitgave ’t Hooge Nest reageerden. In al die reacties komt de rauwe werkelijkheid van de oorlog duidelijk naar voren en leidde dit ook naar aanvullende informatie over personen uit ’t Hooge Nest. Daarnaast is in dit boek ook opgenomen de 4-mei lezing van 2021 Stemmen uit de diepte, De Cleveringa-lezing en de ontruiming van de psychiatrische instelling Het Apeldoornsche bos.

In deze zogenaamde ‘campus roman’ staat Leiden, de Leidse Universiteit en het Rijksmuseum voor Oudheden centraal. Deze roman is samengesteld uit verschillende delen waarbij de herkomst van kunstwerken ter discussie wordt gesteld en eigenlijk steeds meer als roofkunst wordt gezien. Een zeer actuele problematiek. Van begin tot einde een boeiend gegeven waarbij vooral Carthago, de daar gevonden archeologische schatten en de persoon van Jean-Emile Humbert die aan de basis stond van belangrijke collecties in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden een rol.

Tinbergen de man achter het Centraal Planbureau (CPB) en zijn eerste directeur deed baanbrekend werk om de economie eerst in een model te vatten en daarna een techniek te ontwikkelen om die economie te besturen. Jan Tinbergen is heden ten dage vooral bekend om zijn werk in de econometrie, het vakgebied dat statistiek, economie en wiskunde met elkaar verbindt. Het klinkt niet sexy, maar Tinbergen was de belangrijkste economische bureaucraat van de twintigste eeuw. Hij had zeker grootse idealen, maar zijn belangrijkste bijdrage aan onze moderne economie is dat hij een permanente plek voor economische deskundigen binnen on staatsbestel heeft veroverd. Door het verhaal van Tinbergen te vertellen kunnen we deze opkomst van de experts beter begrijpen, wat het heeft betekend voor ons economisch beleid, maar ook voor de democratie.