Deel 7 Israël, de Arabische landen en de route naar een Palestijnse staat
14) Yom Kippoer-/ Grote Verzoeningsdagoorlog (1973)
In 1973 plannen de Egyptische president Answar el-Sadat, die in 1970 Nassar opvolgde, en de Syrische president Hafiz al-Assad een verrassingsaanval op Israël.
Ze worden hierbij gesteund door 6 andere Arabische staten. Op 6 oktober, voor de joden ‘Yom Kippoer’ (Grote Verzoeningsdag) de heiligste dag 
van het jaar, vallen de Egyptische en Syrische troepen Israël aan. Ondanks meerdere waarschuwingen van de Israëlische Veiligheidsdienst en een persoonlijke waarschuwing van de Jordaanse koning Hoessein aan Golda Meir, is Israël niet voorbereid op de aanval. Golda Meir De Syrische troepen trekken verder Galilea binnen, terwijl Egyptisch troepen de Sinaï binnentrekken. Het Israëlische leger steekt het Suezkanaal over om het Egyptische leger te omcirkelen. De Israëlische troepen dringen het Egyptische en Syrische leger terug tot dat ze zich ongeveer honderd kilometer van Caïro en 60 kilometer van Damascus bevinden. De Sovjet-Unie dreigt aan te vallen als Israël zich niet terugtrekt. De Verenigde Staten, verwikkeld in de Koude Oorlog met de Sovjet-Unie, reageert hierop door Israël te steunen. Er dreigt een atoomoorlog. Na een overeenkomst tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten komt er in mei 1974 een wapenstilstand.
Het Israëlische leger trekt zich terug uit de veroverde gebieden. Syrië en Egypte mogen slechts een klein aantal troepen behouden aan hun grenzen. De VN troepen worden tussen de vijanden gestationeerd.
Zie voor Deel 8 Israël, de Arabische landen en de route naar een Palestijnse staat
Deel 8 Israël, de Arabische landen en de route naar een Palestijnse staat