Hoofdstuk 31 Levenslang Sunil M. voor brandstichting waarbij twee buurjongens omkomen

Bij een uitslaande brand in een huis aan de Jan Hollanderstraat in Eindhoven kwamen in de nacht  7 op 8 september 2004 twee broertjes van 8 en 14 jaar om het leven. De brand in het rijtjeshuis in de wijk Bennekel was fel, en verwoestte de hal en de eerste verdieping van de woning. Binnen vijf minuten na de melding arriveerde de brandweer, maar die kon de kinderen niet meer redden. De 36-jarige vader van het gezin Kaya, van Turkse afkomst,  liep tweedegraads brandwonden op aan rug en handen. Die liep hij waarschijnlijk op toen hij de slaapkamer van de jongens probeerde te bereiken.

De 34-jarige moeder liep een gebroken bekken en brandwonden aan haar benen op. Zij sprong uit het raam op de eerste verdieping om aan de vuurzee te ontkomen. De brand werd gemeld door omwonenden rond kwart voor twee.

31.1 Motief brandstichting onduidelijk

Volgens sectorhoofd H. Tromp van de brandweer is het niet te zeggen hoe lang de brand toen al duurde. Twee politiemensen, die binnen enkele minuten na de melding ter plaatse kwamen, hebben nog geprobeerd de kinderen uit de woning te halen. Door de hevige rookontwikkeling en de hitte moesten zij het pand weer verlaten.

Minuten later zijn ondanks het vuur twee brandweermensen de woning ingegaan. Sectorhoofd H. Tromp: "Tijdens de rit naar de brand kregen zij te horen dat er nog kinderen in huis waren. Zij gingen met gevaar voor eigen leven naar binnen. Toen zij bij de kinderen kwamen, waren deze al overleden.[1]”  De brandweermannen hebben hierbij lichte brandwonden opgelopen. Ook enkele familieleden en vrienden van het gezin wilden de woning ingaan om de kinderen te redden. Omdat dat niet verantwoord was, werden zij tegengehouden, stelt de politie

De brand was binnen een half uur geblust. Uit voorzorg zijn de buren uit hun huizen gehaald. De ouders zijn in het ziekenhuis opgenomen.

31.2 Duidelijk sprake van een misdrijf

De politie gaat op grond van het forensisch onderzoek uit van een misdrijf. Het werk van de afdeling Forensisch Technische Ondersteuning (technische recherche) was in elk geval aanleiding een team van vijftien rechercheurs op de zaak te zetten.[2], zegt H. Tromp van de brandweer..

Om kwart over twee is de brand geblust. Sectorhoofd H. Tromp gaat later die nacht wel naar binnen, en ziet hoe het drama zich heeft afgespeeld. "De kinderen zijn nog wel uit bed gekomen, maar ze hebben de deur van de slaapkamer niet eens meer bereikt[3]" De brandweermensen stonden er verslagen bij. Ze zijn er niet in geslaagd om de kinderen te redden, ook al waren ze binnen vijf minuten na de brandmelding ter plaatse. "Dat is voor hen een enorme teleurstelling", zegt Tromp. Na afloop zijn ze opgevangen om "hun hart te kunnen luchten".Dat gold ook voor het ambulancepersoneel.

Enkele overburen zitten op straat en zijn geschokt. "Dit is afschuwelijk. Hele aardige mensen[4]". Maar ze zijn ook angstig , omdat de brand zo snel en hevig toesloeg en omdat het de tweede brand in ruim een jaar is in de straat. Een vrouw zucht "Ik durf amper te gaan slapen".[5]

De politie heeft het onderzoeksteam uitgebreid naar 25 rechercheurs. Commissaris W.Meijers, chef van de afdeling Eindhoven-Zuid verklaarde naar aanleiding van de uitbreiding: "We werken op volle oorlogssterkte[6]". Er blijken echter twee Eindhovenaren van 23 en 31 jaar te zijn aangehouden op basis van technisch onderzoek en verklaringen van anderen. Volgens Meijers wees technisch onderzoek uit dat er vluchtige stoffen zijn gebruikt, maar er zijn nog geen garanties dat de aangehoudenen ook de daders  zijn. Commissaris Meijers: "We hebben alleen stevige aanwijzingen voor hun betrokkenheid". Het blijkt om twee Nederlanders te gaan.

Maar het aantal arrestaties breidde zich verder uit. Het ging nu om een 36-jarige man en een vrouw van 22. De eerder aangehouden mannen werden voorgeleid aan de rechter-commissaris in Den Bosch.

Het motief van de brandstichting is op dat moment nog niet duidelijk. Buurtbewoners verklaren dat de aangehouden 36-jarige man de buurman is van de familie Kaya. Dezelfde buurtbewoners suggereren dat hij kort tevoren nog bezoek heeft gehad van de eerder aangehouden mannen. In de  buurt gaat het bericht dat de brandstichting wellicht in het verkeerde huis heeft plaatsgevonden. De politie wilde niet verder op de geruchten reageren zolang het onderzoek loopt.

Een en ander was wel aanleiding voor het Inspraakorgaan Turken in Nederland om de daar bestaande ongerustheid te uiten. In een brief gericht aan burgemeester Sakkers van Eindhoven schrijven ze[7]: "We zijn geschrokken van het bericht dat de brand is aangestoken. In een tijd waarin onverantwoorde elementen voortdurend oproepen immigranten 'aan te pakken', brengt brandstichting alom gevoelens van angst en onzekerheid met zich mee. We dringen er bij u op aan al het mogelijke te doen om de daders te vinden en hun motieven aan het licht te brengen".

Ter nagedachtenis van de twee omgekomen kinderen Baris (8) en Bircan Kaya (14) werd door enkele duizenden mensen, voornamelijk bewoners van de Gestelse wijk De Bennekel,  deelgenomen aan een stille tocht op woensdagmiddag 11 augustus. Van de basisschool De Kameleon liep men naar de  Jan Hollanderstraat.

De jongste broer van de gewonde vader Ibrahim Kaya, sprak een kort dankwoord: "Jullie medeleven is een enorme steun en troost”[8], sprak Ibrahim Kaya op de speelplaats, terwijl achter hem zijn ouders hun tranen de vrije loop lieten.

Speciale dank was er voor de politie en het moedige optreden van twee brandweerlieden die zaterdagnacht nog tevergeefs hebben geprobeerd de kinderen uit het brandende rijtjeshuis te halen, waarbij zij zelf verwondingen opliepen. Maar Kaya had ook kritiek. Op de maatschappelijke hulpverlening die volgens hem in gebreke is gebleven bij de begeleiding van de familie.

Op donderdag 12 augustus werd in de Fatih moskee aan de Willemstraat in Eindhoven, met een kort gebedsdienst,  afscheid genomen van de twee bij de brand omgekomen jongens. De lichamen van de jongens werden vervolgens met een vliegtuig  naar Turkije gevlogen om in het geboortedorp van de ouders te worden begraven.

31.3 Hoofdverdachte bleef ontkennen

De politie en justitie hielden op vrijdag 13 augustus een persconferentie waarin men niet in wilde gaan op het motief van de brandstichting. Reden daarvoor was de ontkenning van betrokkenheid door de buurman, die hoofdverdachte is. Drie andere vorige week opgepakte verdachten, onder wie de overbuurvrouw van de familie Kaya, hadden wel bekend.

Volgens het Eindhovens Dagblad[9] zou het beklag dat de familie Kaya had gedaan over overlast van de 36-jarige buurman hen fataal zijn geworden.

Kaya zou in de periode voorafgaand aan de brand zijn buurman enkele malen hebben gevraagd 's avonds en 's nachts minder lawaai te maken. Dit hebben buurtbewoners ook in een verklaring tegenover de politie bevestigd. De verdachte zorgde voor overlast door herrie, de onregelmatige aanloop van mensen en het sleutelen aan auto’s op straat. De man woonde in de Jan Hollanderstraat bij zijn vader, die echter alweer een tijdje in Suriname woont.

De hoofdverdachte woonde tot 2001 in Woensel. Hij is een bekende van justitie, die een psychologisch rapport liet opstellen. De man zat herhaaldelijk vast, onder meer wegens geweldpleging. Persofficier A. de Goede weigerde desgevraagd elk commentaar aan het Eindhovens Dagblad.

Ook Novadic in Eindhoven is bekend met de hoofdverdachte, evenals woningcorporatie Trudo, die hem in Woensel wegens illegale onderverhuur al eens uit huis zette, en de gemeente Eindhoven, die een vordering van tienduizenden euro’s op hem had lopen. De hoofdverdachte volgde bij de Grote Beek een anti-agressietraining[10].

Hoewel de Jan Hollanderstraat in het eerste jaar van zijn komst positief was over de man, veranderde het beeld in de afgelopen twee jaar in dat van iemand die in elk geval veel dronk waardoor hij onberekenbaar werd in zijn gedrag. Zo reageerde hij bij herhaling en in toenemende mate agressief op zijn omgeving. Door dit gedrag nam de man steeds meer mensen tegen zich in. 

„Hij was vriendelijk en maakte regelmatig een praatje“, zegt een bewoner, „maar de laatste jaren ging het minder goed met hem. Hij dronk veel, maakte ruzie met mensen in de straat en kreeg veel volk over de vloer. Zeker sinds zijn vader niet meer bij hem woonde, ging het steeds slechter met hem.[11]“

Ook het gedrag van de hoofdverdachte kort na de brand heeft bij omwonenden kwaad bloed gezet. „De man heeft zich de dag na de brand luidruchtig beklaagd dat alle aandacht naar de familie Kaya uitging terwijl hij zichzelf ook als slachtoffer zag", vertelt iemand. De woning van de hoofdverdachte liep bij de brand water- en rookschade op.

Ook voor de 22-jarige overbuurvrouw die is aangehouden wegens medeplichtigheid (aan de brandstichting), hebben de mensen in de straat geen goed woord over. „Die vrouw heeft zelf een klein kind", aldus een geëmotioneerde buurtbewoonster. De verdachte zou de dag voor de aanhouding nog haar afschuw uitgesproken hebben over de daad. „Dat is voor mij onbegrijpelijk", zegt de vrouw. „Zoals deze hele zaak voor mij trouwens nauwelijks te bevatten is. Wie doet nou zoiets? En alleen maar omdat Kaya zijn buurman heeft gevraagd om minder herrie te maken. Onvoorstelbaar[12]."

31.4 Strafzaak Rechtbank Den Bosch

De rechtszaak tegen de verdachten werd uitgesteld tot 31 maart 2005 omdat de vier verdachten nog werden onderzocht in het Pieter Baan Centrum in Utrecht.

Op 31 maart 2005 was het Officier van Justitie Wolfs die namens justitie uitsprak dat de twee hoofdverdachten tot levenslange gevangenisstraf moesten worden veroordeeld. Tegen de twee andere verdachten werd achttien jaar cel geëist.

Alle vier verdachten reageerden tijdens de zitting bij de rechtbank in Den Bosch ogenschijnlijk gelaten op de strafeisen[13]

Volgens de officier hadden ze niets gedaan om de 37-jarige buurman tegen te houden, die de kwade genius achter de brandstichting zou zijn, en de 23-jarige Eindhovenaar die de brand in feite aanstak.

Het viertal heeft de brandstichting in alle rust beraamd en uitgevoerd, zonder dat daar een duidelijk motief - buiten klachten van de familie Kaya over etensluchtjes bij de buren -  voor was.[14]. "Ze hebben willens en wetens een einde gemaakt aan het leven van twee jonge kinderen. En daarmee hebben ze ook een einde gemaakt aan het leven van hun ouders" betoogde Officier van Justitie Wolfs. "Het meest bizarre aspect in deze zaak is dat er op de familie Kaya helemaal niets viel aan te merken. Dat maakt deze zaak nog schokkender dan dat al is"[15].

Ook  tijdens het proces bleef de buurman nog steeds iedere betrokkenheid ontkennen. De andere drie verdachten hadden snel na hun arrestatie hun betrokkenheid bekend.

Het viertal trof elkaar op de fatale zaterdagnacht in de woning van de overbuurvrouw. De twee Eindhovenaren kwamen daar om bier te halen. Ze waren op dat moment al stomdronken. De jongste was drie jaar eerder veroordeeld voor een serie autobranden in de wijk. Omdat daarbij ook de auto van de overbuurman in vlammen was opgegaan, moest de man nu voor hem een 'klusje'  opknappen. Officier Wolfs: "Hij wilde dat er een flinke brand gesticht zou worden, eentje waarbij doden vielen[16]".

De buurman zou direct een jerrycan benzine hebben laten komen, waarmee de jonge Eindhovenaar via de brievenbus de hal van het huis in brand stak. Met het uiteindelijke gevolg dat beide zonen van de familie Kaya om het leven kwamen.

De beide ouders werden na de brandstichting wakker door de hevige rook. De vader kon zijn kinderen niet meer redden omdat de klink van de deur zo heet was dat hij die niet meer vast kon houden. Beide moesten daarna zelf vluchten voor het hevige vuur en de rook door uit het raam te springen. Ook de gealarmeerde brandweer en twee buurtgenoten konden de kinderen niet meer redden.

De buurman zou samen met de overbuurvrouw door een raam hebben staan toekijken hoe het vuur zich ontwikkelde. De twee andere verdachten zaten kort na d ebrand in een snackbar bier te drinken en op te scheppen over de brand, zonder dat ze wisten dat er doden waren gevallen[17].

De 23-jarige hoofdverdachte komt volgens het Pieter Baan Centrum in aanmerking voor een tbs-maatregel, maar officier van Justitie Wolfs vindt dat hij gezien zijn eerdere veroordeling al een kans op verbetering heeft gehad.

Volgens F. van Rijthoven, advocaat van de 23-jarige verdachte, heeft de buurman misbruik gemaakt van de situatie. „Mijn cliënt heeft niet nagedacht over de gevolgen. Hij heeft opzettelijk brand gesticht, maar had niet het doel kinderen om het leven te brengen.[18]“ Zijn cliënt toonde zich tijdens de zitting erg onverschillig en was niet bereid zijn verklaring aan de familie voor te lezen. „Ik heb een verhaaltje geschreven, maar ik heb geen zin om het voor te lezen. Ik heb in ieder geval veel spijt.[19]“ 

De vier raadslieden van de verdachten betuigden allen hun medeleven naar de nabestaanden. Advocaat P. van de Laar liet weten zelfs te hebben getwijfeld of hij zijn cliënt, de 31-jarige Eindhovenaar, wel bij kon staan. „Er zijn geen woorden voor wat hier is gebeurd. Maar ik ben toch tot de conclusie gekomen dat deze man recht heeft op bijstand. Het was geen boze opzet.[20]“ 

Raadsman J. Schnitzler van de 37-jarige buurman sprak van een ’even gruwelijke als zinloze gebeurtenis’. Hij stelde gisteren dat zijn cliënt van niets wist. De man zou het te druk hebben gehad met het in goede banen leiden van zijn liefdesleven. Kort voor de brand waren alle vier de vriendinnen van de Eindhovenaar in de Jan Hollanderstraat.

Op 14 april 2005 deed de rechtbank van Den Bosch uitspraak in deze zaak. De rechtbank vindt dat het Openbaar Ministerie (OM) moord niet heeft kunnen bewijzen en heeft de verdachten veroordeeld voor brandstichting met de dood tot gevolg.

Volgens de rechters is er slechts één verklaring, van de enige vrouwelijke verdachte, waaruit kan worden opgemaakt dat er met voorbedachten rade brand is gesticht met als doel de jongetjes te doden. De overige drie verdachten hebben dat ontkend

Hoewel het Openbaar Ministerie twee maal levenslang had geëist tegen zowel de 37-jarige buurman Sunil . M. en tegen de 23-jarige Chris F. die de brand aanstak werd alleen M. veroordeeld tot levenslang.

31.5 Overwegingen rechtbank opleggen levenslang

Overwegingen van de rechtbank die tot levenslange gevangenisstraf hebben geleid[21]:

...Verdachte heeft tezamen en in vereniging met anderen brand gesticht in de woning van de familie [naam familie] aan de [adres] te Eindhoven. Ten tijde van het stichten van de brand wist verdachte dat het gezin [naam familie] in de woning lag te slapen. Mede door toedoen van de verdachte hebben 14-jarige [slachtoffer 1] en de 8-jarige [slachtoffer 2] op een verschrikkelijke wijze het leven verloren. 

De ouders moeten hun twee kinderen missen. Hun leven is hierdoor voorgoed beschadigd en getekend en deze last zullen zij voor altijd met zich mee moeten dragen. Ook de samenleving is door het gebeurde ernstig geschokt, niet alleen bij de familie en direct bij het gezin betrokkenen, maar ook in heel Eindhoven en ver daarbuiten is men diep ontdaan door deze tragedie.

Met betrekking tot de persoon van verdachte heeft de rechtbank kennisgenomen van het rapport van het Pieter Baan Centrum, d.d. 11 maart 2005, opgemaakt en ondertekend door H.E.W. Koornstra, psycholoog en M.D. van Ekeren, psychiater, beiden verbonden aan het Pieter Baan Centrum, Psychiatrische Observatiekliniek van het Gevangeniswezen te Utrecht.
Deze gedragdeskundigen komen tot de conclusie dat verdachte volledig toerekeningsvatbaar is.
Zij hebben bij verdachte vastgesteld dat er sprake is van een ernstige gemengde persoonlijkheidsstoornis met narcistische, borderline en antisociale persoonlijkheidstrekken. Voorts is er ook sprake van alcoholafhankelijkheid. Verdachte brengt in het waarnemen van zichzelf, anderen en gebeurtenissen een vertekening aan die zijn positief zelfbeeld immer handhaaft. Verdachte komt naar voren als een arrogant, egocentrisch en achterdochtig in het leven staande man die zich slechts in extreme controlebehoefte van de ander weet te handhaven teneinde voortdurend gevreesde afwijking  - met als gevolg een diepgewortelde angst voor verlating - te voorkomen; de verlatingsangst maakt verdachte onmachtig. Verdachte is sterk op zichzelf en de eigen behoeften gericht, kent een gebrekkig empathisch vermogen en is niet in staat tot het aangaan van emotioneel wederkerige relaties. Als verdachte onder druk staat toont hij destructieve en agressieve persoonlijkheidslagen. In eerste instantie zal verdachte de agressie uitbesteden door bij zijn gehele omgeving boosheid of irritatie op te wekken of komt hij tot onderliggende verbale agressie, verdergaande devaluaties van de ander, of splitsingsgedrag. Op grond van het onderzoek komt verdachte naar voren als een zeer onveilig gehechte, egocentrische, immer aandachtbehoevende man die sterk achterdochtig is in verband met vermeend op de loer liggende afwijzingen. Hij weet zich immer door middel van een sterke controle van de ander te handhaven.

Ter terechtzitting heeft de rechtbank de door de gedragsdeskundigen beschreven persoonlijkheids trekken duidelijk waar kunnen nemen. Naar het oordeel van de rechtbank is verdachte een koel en berekenend persoon, met een gebrekkig inlevingsvermogen, die geen enkel berouw toont. 

Bij de hoogte van de gevangenisstraf die aan verdachte moet worden opgelegd, zal de rechtbank rekening houden met hetgeen hiervoor is overwogen, waarbij naast de ernst, de afschuwelijke en onherstelbare gevolgen van de gepleegde strafbare feiten, verdachte in het bijzonder zwaar wordt aangerekend dat het initiatief tot de brandstichting van verdachte is uitgegaan en hij daarbij leidinggevende rol heeft gehad.
De wet stelt op de onderhavige feiten een levenslange gevangenisstraf of een tijdelijke van maximaal 20 jaar.

Gelet op het bovenstaande is de rechtbank van oordeel dat hoewel zij niet uitgaat van bewezenverklaring van het primaire, dit voor de zwaarte van de verwijtbaarheid niet uitmaakt en derhalve geen andere dan een levenslange gevangenisstraf passend is ter vergelding van hetgeen is gebeurd...

M. werd door de rechters gezien als de kwade genius achter het plan om brand te stichten bij de buren. M. woonde naast de familie, waarvan de twee zoontjes de vuurzee niet overleefden. Hij zou de zwakbegaafde, alcoholverslaafde F. hebben gevraagd om voor 50 euro brand te stichten in het huis van zijn buren. ‘Het liefst met doden’, zou hij erbij hebben gezegd. F. zag het in zijn eentje niet zitten en vroeg een 31-jarige drinkebroeder om op de uitkijk te staan. M. keek vanuit de woning van zijn overbuurvrouw, de vrouwelijke verdachte, toe hoe het huis in vlammen opging

Chris F. kreeg vijftien jaar cel en tbs voor zijn betrokkenheid bij de brand. De rechtbank was van mening dat F. behandeld moest worden voordat hij in de samenleving terugkeert. Volgens deskundigen is er anders een grote kans op herhaling.

De 31-jarige E.F. en de enige vrouwelijke verdachte, de 23-jarige D.F., hoorden voor hun aandeel in het drama achttien jaar cel tegen zich eisen. De vrouw moet van de rechtbank echter twaalf jaar de gevangenis in, F. vijftien jaar. De rechtbank heeft er rekening mee gehouden dat de vrouw ‘verhoogd beïnvloedbaar’ is.

De veroordeelden moeten samen een voorlopige schadevergoeding betalen aan de ouders van de overleden kinderen. De moeder heeft volgens de rechtbank recht op een voorschot van ruim 24.000 euro, de vader op ruim 22.000 euro. In beide bedragen zit 20.000 euro smartengeld.

M. gaat in hoger beroep tegen het vonnis van levenslang. Het OM beraadt zich nog of het in beroep gaat tegen de drie vonnissen die lager zijn uitgevallen, als justitie voor ogen had.

31.6 Hoger beroep Gerechtshof Den Bosch

Op 31 januari 2006 begon het hoger beroep in deze zaak. Zowel Sunil M. ging in beroep tegen de beslissing van de rechtbank, maar ook het Openbaar Ministerie omdat het de opgelegde straffen tegen de drie andere verdachten te laag vond. Het OM had tegen de buurman en de brandstichter levenslang geëist, en tegen de overbuurvrouw en de vierde buurtgenoot beiden 18 jaar.

Selami Kaya, de vader van de omgekomen jongens: "Wij willen dat ze alle vier levenslang krijgen. Er moet geen verschil gemaakt worden. Wij hebben ook levenslang gekregen sinds we onze zonen verloren zijn. Zij zijn geen mensen en horen daarom ook niet in de maatschappij terug te keren.[22]" Achter de brandstichting zat geen motief, geen aanleiding. Het veroordeelde viertal was die achtste augustus gewoon stomdronken en de buurman wilde 'mensen zien branden'. Vijftig euro gaf hij aan zijn vriend om de brand te stichten. Vijftig euro voor twee mensenlevens.

Selami: "Een week voor de brand had ik mijn buurman nog een bord eten over de schutting aangegeven, toen wij aan het barbecueën waren. En dan laat diezelfde buurman een week later 's nachts je huis in brand steken." Het was geen racistische daad, vertelt Selami. "Die man haat gewoon iedereen.[23]"

De ouders van Bircan en Baris, Ayse (36) en Selami (38) Kaya, die de brand zelf ternauwernood overleefd hebben, lieten een brief voorlezen. ’Zeven augustus hebben we Bircan en Baris voor het laatst welterusten gezegd. We zullen niet meemaken welke studie ze gaan doen, of dat ze hun eerste vriendinnetje krijgen. Je kind is meer waard dan je eigen leven. Dat ze twee meter van ons vandaan levend verbrand zijn en dat wij niets konden doen, is niet te bevatten. Hoe kunnen we zo verder leven?[24]’

Het OM vindt dat de vier veroordeeld moeten worden voor ’medeplegen van moord en poging tot moord op de ouders Kaya’. De rechtbank had het viertal veroordeeld voor ’medeplegen van brandstichting met de dood tot gevolg’.  Volgens het OM is er sprake van moord omdat de vier hadden kunnen weten, de kans hebben aanvaard en het risico genomen dat door de brandstichting de familie Kaya om het leven kon komen.

De advocaat-generaal eist opnieuw levenslange gevangenisstraf tegen de buurman net als de rechtbank had geëist en opgelegd. En opnieuw ontkende hij dat hij de brand had uitgelokt. Tegen de 24-jarige kennis die de brand had aangestoken door brandende kranten en benzine door de brievenbus te gooien, werd achttien jaar en tbs met dwangverpleging geëist. Het OM achtte de 23-jarige D.F., de vriendin van M., medeschuldig en eiste tegen haar vijftien jaar cel. Tegen de 31-jarige C.F. werd ook vijftien jaar geëist.

31.7 Gerechtshof acht moord bewezen

Het Gerechtshof in het arrest van 20-02-2006[25] bewezen is 1. Medeplegen van moord, meermalen gepleegd. 2. Medeplegen van poging tot moord, meermalen gepleegd en veroordeeld hem tot levenslange gevangenisstraf.

....Naar het oordeel van het hof kan niet worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf welke onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming zoals na te melden met zich brengt. Daarbij is onder meer rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde in de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komt in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.

Verdachte heeft tezamen en in vereniging met anderen in de nacht van 7 op 8 augustus 2004 brand gesticht in de woning van de familie [familienaam] aan de [adres 2] te Eindhoven. 
Mede door toedoen van verdachte zijn daarbij de achtjarige [slachtoffer 1] en de veertienjarige [slachtoffer 2] om het leven gekomen. Twee jonge mensen, kinderen, die nog een heel leven voor zich hadden waaraan abrupt een einde is gekomen. Hierdoor is aan de ouders ondraaglijk leed toegevoegd. Zoals zij dat zelf aangeven "een pijn die niet te omschrijven is, een kind is immers meer waard dan je leven. We zijn van binnen dood".
De ouders hebben machteloos moeten meemaken dat zij niet bij de slaapkamer van hun kinderen konden komen om hen te redden, keer op keer de namen van hun kinderen roepend in de hoop dat ze hen zouden horen en op tijd aan de brand zouden ontsnappen. De ouders zijn zelf ternauwernood aan de dood ontsnapt en ernstig gewond geraakt.
Er is door de dood van de beide kinderen ook immens leed toegebracht aan de overige familieleden en verdriet en verbijstering bij allen die de kinderen hebben gekend.
Dat ook de samenleving door het gebeurde ernstig is geschokt behoeft geen betoog.

Verder laat het hof meewegen, dat ook anderen door de brand aan groot gevaar zijn blootgesteld.

Het bewezenverklaarde is aan verdachte volledig toe te rekenen.
De brand is op initiatief van verdachte gesticht. Verdachte is niet alleen met het plan gekomen, maar heeft ook voor de nodige middelen gezorgd. Hij heeft gebruik gemaakt van de zwakheden van zijn mededaders bij de uitvoering van zijn plan, te weten het in brand steken van de woning van de familie [familienaam], waarbij ervan uit werd gegaan dat de familie [familienaam], vader, moeder en twee kinderen, in de woning aanwezig was en sliep.
De handelwijze van verdachte is boosaardig te noemen en manipulatief. De reden, voorzover die kan worden afgeleid uit de verklaringen van de mededaders, is futiel en staat in geen enkele verhouding tot de handelwijze van verdachte. De minachting van verdachte voor het leven van de gezinsleden [familienaam] tart elke verbeelding.

De omstandigheid dat verdachte een relatief geringe justitiële documentatie heeft, doet niet af aan het oordeel van het hof dat - anders dan door de raadsvrouwe betoogd - in het licht van het vorenstaande hier slechts één straf passend is en wel een levenslange gevangenisstraf.....

Het gerechtshof veroordeelde de 32-jarige medeverdachte C.F.tot 18 jaar gevangenisstraf, het OM had 15 jaar geëist[26].

De 24-jarige Chris F.die de brand had aangestoken werd veroordeeld tot 17 jaar en TBS  ; de TBS mag pas ingaan nadat 2/3 van de straf is uitgezeten[27].

De 23 -jarige vriendin van M. werd veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf[28]

Het gerechtshof was het dus eens met het Openbaar Ministerie dat er sprake was van moord.

31.8 Cassatie bij de Hoge Raad

Er werd in cassatie gegaan bij de Hoge Raad. Ten aanzien van de levenslange gevangenisstraf werd het beroep verworpen[29].