Lucia de Berk deel 11

Deel 1: Documenten Lucia de B.

Verpleegkundige mogelijk betrokken bij sterfgevallen

17 sep 2001 telegraaf

DEN HAAG - Een verpleegkundige van het Juliana Kinderziekenhuis en het Rode Kruis Ziekenhuis (JKZ/RKZ) in Den Haag is in een periode van anderhalf jaar tijd mogelijk betrokken geweest bij het onverwachte overlijden van een nog onbekend aantal kinderen. Dat hebben de ziekenhuizen maandag gemeld.

Alle kinderen leden aan ernstige aangeboren afwijkingen en hadden een zeer slechte levensverwachting. Het gaat om de verpleegkundige die verleden week op non-actief werd gesteld in verband met de dood van een vijf maanden oude baby. Enige jaren geleden werkte zij korte tijd in het Rode Kruis Ziekenhuis als uitzendkracht. Uit een intern onderzoek is nu gebleken dat zij daar mogelijk ook betrokken is geweest bij het op onverklaarbare wijze overlijden van enkele patiënten.

Verpleegkundige doodde mogelijk patiënten

17 sept 2001

DEN HAAG - Een verpleegkundige van het Juliana Kinderziekenhuis en het Rode Kruis Ziekenhuis (JKZ/RKZ) in Den Haag is in een periode van anderhalf jaar tijd mogelijk betrokken geweest bij het onverwachte overlijden van een aantal kinderen en volwassenen. Dat hebben de ziekenhuizen maandag gemeld.

Alle patiënten leden aan ernstige aangeboren afwijkingen en hadden een zeer slechte levensverwachting. Het gaat om de verpleegkundige die vorige week door het Juliana Kinderziekenhuis op non-actief werd gesteld in verband met de dood van een vijf maanden oude baby. Mogelijk is zij betrokken geweest bij de dood van vijf kinderen in het Juliana Kinderziekenhuis. Enige jaren geleden werkte zij korte tijd in het Rode Kruis Ziekenhuis als uitzendkracht. Uit een intern onderzoek is nu gebleken dat zij daar mogelijk ook betrokken is geweest bij het op onverklaarbare wijze overlijden van een niet nader genoemd aantal patiënten. Zij hadden eveneens slechte levensverwachtingen. De kinderen lagen allemaal op een afdeling speciale zorg van het Juliana Kinderziekenhuis. De overlijdensgevallen hadden plaats vanaf mei verleden jaar. Aanvankelijk vielen zij niet op, omdat de kinderen een slechte levensverwachting hadden. Het overlijden van de vijf maanden oude baby in de nacht van 3 op 4 september wekte bij de kinderartsen achterdocht. Zij hadden het kind drie kwartier voor het overleed nog uitgebreid onderzocht. Ook een laboratoriumonderzoek kort voor de dood leverde een naar omstandigheden goed resultaat op. Daarom besloten de artsen de lijkschouwer in te schakelen. Die haalde justitie en politie erbij. Het korps Haaglanden is inmiddels een eigen onderzoek begonnen. Het ziekenhuis heeft zelf de sterfgevallen van kinderen in de afgelopen twee jaar nader onderzocht. Daaruit bleek dat de verdachte verpleegkundige dienst had tijdens of kort voor het onverwachte overlijden van vijf kinderen. De ziekenhuizen hebben bij de politie aangifte gedaan en zijn een ontslagprocedure begonnen. "De directie van het ziekenhuis betreurt ten zeerste wat is gebeurd", schrijft de stichting maandag in een persbericht. "Het vertrouwen van patiënten in het ziekenhuis en in een goede behandeling kan hierdoor ernstig zijn of worden geschaad. Het medeleven van het ziekenhuis gaat allereerst uit naar de betrokken ouders". De directie van de Stichting Samenwerkende Ziekenhuizen JKZ/RKZ was maandagmiddag niet bereikbaar voor nader commentaar. Later op de dag wordt een persconferentie gehouden.

Meer verdachte sterfgevallen JKZ

door Robbert Salome en Els Brenninkmeijer

Den Haag - De Haagse verpleegkundige die mogelijk betrokken is bij de dood van vijf baby’s en vijf volwassenen in het Haagse Juliana Kinderziekenhuis en het Rode Kruis Ziekenhuis heeft waarschijnlijk ook iets te maken met de dood van nog eens vijf baby’s.

Ziekenhuisdirecteur Smits maakte dit gisteren bekend. De vrouw is sinds gisteren geschorst. Ze wordt door Justitie overigens nog niet als verdachte gezien.
De vijf baby’s overleden in een periode van anderhalf jaar op dezelfde afdeling, de zogeheten medium care-unit van het JKZ. De baby’s hadden allen ernstig aangeboren afwijkingen en hadden daardoor een slechte levensverwachting. "Dat ze overleden was niet onverwacht, maar het tijdstip waarop dat gebeurde wél", zei Smits. De zaak kwam twee weken geleden aan het licht na het overlijden van een vijf maanden oude baby. Kinderartsen schakelden de gemeentelijke lijkschouwer in. Uit onderzoek van het ziekenhuis bleek dat de verpleegkundige mogelijk ook betrokken is bij de dood van vijf hoogbejaarde patiënten enkele jaren geleden. De vrouw werkte er toen vier maanden als uitzendkracht.

Artikel uit Haagsche Courant van 18-09-2001

SCHORSING VERPLEEGKUNDIGE
Beroering in ziekenhuis

Het nieuws van een tiental verdachte sterfgevallen in het Juliana Kinderziekenhuis/Rode Kruis Ziekenhuis heeft bij alle betrokkenen - directie, personeel en patiënten - voor grote onrust gezorgd. Niettemin heeft het Openbaar Ministerie nog geen aanhouding(en) verricht. Justitie onderzoekt de zaak en bestudeert de dossiers van overleden patiënten. Pas daarna wordt beslist of er vervolging wordt ingesteld.

vervolg van voorpagina Den Haag - De woordvoerster van het OM benadrukt dat de verpleegkundige niet als verdachte wordt gezien. "Wij onderzoeken de dossiers van de overleden patiënten. Dit is een lastig en tijdrovend onderzoek dat nog enkele weken in beslag zal nemen", verklaart de woordvoerster.
"We richten ons niet alleen op deze verpleegkundige, maar op de dossiers. Die staan centraal. Natuurlijk nemen we haar wel extra onder de loep", zegt ze.
De verpleegkundige werd in eerste instantie niet verdacht van betrokkenheid bij de sterfgevallen en de plotselinge reanimaties. "Je denkt: ‘Dat is vreemd’. Maar het was ook niet zo raar dat we meteen een uitgebreid onderzoek nodig vonden", zei directeur Smits gisteren. Het overlijden van de vijf maanden oude baby, twee weken geleden, zette de eerdere, onverwachte sterfgevallen en de plotselinge reanimaties in een ander daglicht.
De dood van één van de andere vier baby’s leidde eerder al tot twijfel over de oorzaak ervan. De gemeentelijke lijkschouwer werd gealarmeerd, maar hij besloot dat sectie op het lichaam niet nodig was.
In geen van de sterfgevallen bestaat duidelijkheid over de doodsoorzaak. Volgens Smits wordt daar momenteel uitvoerig onderzoek naar gedaan. Meer slachtoffers Het is zeer goed mogelijk dat de vrouw meer slachtoffers heeft gemaakt in andere ziekenhuizen. Na haar vertrek bij het Rode Kruis Ziekenhuis werkte de vrouw enkele jaren elders voor ze bij het Juliana Kinderziekenhuis begon. De vrouw werkte vermoedelijk ook in die periode in de gezondheidszorg.
Directeur Smits wilde hierover alleen zeggen dat het aan de politie is om eerdere werkgevers te benaderen. Een woordvoerster van het openbaar ministerie (OM) laat weten dat ‘niet wordt uitgesloten dat meer zaken worden aangedragen’. Momenteel worden de gangen van de verpleegkundige nagegaan. Geschrokken In het ziekenhuis heeft de zaak voor enorme beroering gezorgd. Volgens Smits is ‘het team enorm geschrokken’. "Mensen voelen zich schuldig over wat er is gebeurd", zei hij. De komende drie avonden kan het personeel in het ziekenhuis terecht om over de gebeurtenissen te praten. Voor personeel dat daar behoefte aan heeft, is hulp van de bedrijfsmaatschappelijk werkster beschikbaar.
De ouders van de overleden kinderen zijn telefonisch op de hoogte gebracht van de affaire. Voor andere, bezorgde ouders is een informatienummer opengesteld (070-3127680). Het ziekenhuis vreest dat haar goede naam wordt aangetast. "We proberen dat te voorkomen door openheid van zaken te geven", vertelde Smits.
De directeur zei ‘zichzelf niets te verwijten’. "Dit is zo’n unieke samenloop van omstandigheden die niemand kan voorzien. Ik ben blij dat er nu aan de bel is getrokken door de artsen".
De verpleegkundige, die kennelijk een goede reputatie had, werd dinsdag op non-actief gesteld en is sinds gisteren geschorst. Het ziekenhuis wil de vrouw ontslaan. Ze is daarvan per brief op de hoogte gesteld.

Haagse zaak staat niet op zichzelf

De zaak van het Rode Kruis/JKZ staat niet op zichzelf. Een kort overzicht van vergelijkbare zaken in binnen- en buitenland: 1976: Frans H. brengt minstens negen patiënten van de Lückerheidekliniek in Kerkrade om het leven. Hij spuit de slachtoffers insuline in. H. wordt tot achttien jaar cel veroordeeld. 1983-1989: De Oostenrijkse verpleegkundige Waltraud Wagner doodt in zes jaar 42 mensen. De slachtoffers zijn bijna allemaal ouder dan 75 jaar en ernstig ziek. Wagner en drie collega’s worden veroordeeld tot celstraffen. Hoeveel doden de verpleegkundige uit het Weense Lainzziekenhuis werkelijk op haar geweten heeft, blijft onduidelijk. Mogelijk gaat het om honderden patiënten. Zelf beweert Wagner de zieke oudjes uit medelijden insuline te hebben geïnjecteerd, maar collega’s spreken dat tegen. 1989: De Duitse zuster Michaela Broeder verdwijnt voor elf jaar achter de tralies voor het doden van minstens zeventien patiënten op de intensive care van een ziekenhuis. 1996: Martha U., een ervaren verpleegkundige uit Delfzijl, vermoordt vier mensen in verpleeghuis Vliethoven. Ook van U. wordt gedacht dat ze meer slachtoffers heeft gemaakt in de twintig jaar die ze in het verpleeghuis werkte. Martha kon het lijden van haar patiënten volgens eigen zeggen niet meer aanzien. Deskundigen noemen U. echter ‘agressief’ en ‘een niet gedemonteerde tijdbom’. Een rechter legde haar negen jaar cel en tbs op. 1997: Een 32-jarige verpleegkundige en een 50-jarige arts uit Denemarken worden ervan verdacht tussen 1994 en 1997 22 bewoners van een verpleeghuis in Kopenhagen te hebben gedood. Dat het tweetal ‘euthanasie’ op de patiënten heeft toegepast, is moeilijk te geloven. De verpleegkundige stal vermoedelijk bijna 200.000 gulden van haar slachtoffers.

Artikel uit Haagsche Courant van 19-09-2001

Verpleegkundige ook actief in Leyenburg

door René van Leusden en Els Brenninkmeijer

Den Haag - De verpleegkundige die mogelijk betrokken is bij de dood van vijf baby’s en vijf volwassenen in het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ), werkte eerder als verpleegkundige in het Haagse Ziekenhuis Leyenburg. Dat is gisteren meegedeeld door goed geïnformeerde bronnen die anoniem willen blijven.
Een woordvoerster van het Ziekenhuis Leyenburg zegt nog niet door de politie te zijn benaderd voor informatie over de verpleegkundige: "Wij weten niet eens om wie het gaat. We kunnen dus ook niets zeggen over het functioneren van de vrouw in dit ziekenhuis".
De verpleegkundige blijkt een 39-jarige Haagse vrouw te zijn. Ze heeft inmiddels de Haagse advocaat mr. A.P. Visser in de arm genomen die haar zal bijstaan als het tot vervolging komt. De vrouw is maandag door het RKZ/JKZ geschorst in afwachting van haar ontslag. Ze heeft al aangegeven dat te zullen aanvechten.
Het ziekenhuis verdenkt haar ervan de afgelopen anderhalf jaar de hand te hebben gehad in de dood van vijf baby’s. Enkele jaren eerder zou ze als uitzendkracht in het Rode Kruis Ziekenhuis betrokken zijn geweest bij de dood van vijf hoogbejaarde patiënten.
Bij nog vijf kinderen kon reanimatie een vroegtijdige dood afwenden. Het ziekenhuis brengt de vrouw ook met deze gevallen in verband. Onderzoek Het Openbaar Ministerie (OM) heeft de vrouw inmiddels als getuige gehoord. Een woordvoerster benadrukte maandag al dat de verpleegkundige nog niet als verdachte wordt aangemerkt. Het OM onderzoekt momenteel de dossiers van de betrokken patiënten.
Volgens advocaat Visser is ook een collega van de vrouw als getuige gehoord. Hij sluit niet uit dat ook deze collega, die met vakantie is, in de loop van het onderzoek als verdachte zou kunnen worden aangemerkt.
Het OM wil hangende het onderzoek geen mededelingen doen.
De verdachtmakingen hebben de verpleegkundige, die zelf een meerderjarig kind heeft, ‘volkomen verrast’. "Ze doet haar werk naar mijn idee graag", vertelt mr. Visser. "Het is een vrouw die bereid is de handen uit de mouwen te steken. Ze houdt erg van kinderen en vindt het heerlijk met hen te werken. Ze was buitengewoon ontdaan toen een kind in haar armen stierf".
Volgens Visser is het nog maar de vraag of het OM tot strafvervolging overgaat. "Mijn cliënte zegt dat er ook kinderen zijn overleden toen zij absoluut niet in de buurt was". Verontrust Verontruste ouders hebben gisteren vijftien keer de speciale telefoonlijn van het Rode Kruis Ziekenhuis/JKZ gebeld. Het nummer is opengesteld om familieleden van patiënten over de zaak te informeren. Over de inhoud van de gevoerde gesprekken wil het ziekenhuis niets kwijt. Alle ouders konden worden gerustgesteld, zegt directeur Smits.

Artikel uit Haagsche Courant van 20-09-2001

‘Beschuldigingen zijn erg dubieus’

door Robbert Salome

Den Haag - De verdenkingen tegen een Haagse verpleegkundige, die mogelijk betrokken is bij de dood van een tiental patiënten in het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis, zijn uiterst dubieus.

Dat zegt advocaat mr. P. Mahieu, die de vrouw bijstaat in de ontslagprocedure die door het ziekenhuis in gang is gezet.
Mahieu: "Er worden statistieken naast elkaar gelegd, waaruit conclusies worden getrokken. Mijn cliënt had dienst toen er baby’s overleden. Maar dat gebeurt nu eenmaal in ziekenhuizen. De uitspraken van het ziekenhuis gaan erg ver".
Het RKZ/JKZ denkt dat de vrouw een rol had in de dood van vijf baby’s in de afgelopen twee jaar. Ze zou in die periode ook vijf maal hebben geprobeerd een baby om te brengen.
Enkele jaren geleden zou de Haagse de hand hebben gehad in de dood van vijf bejaarde patiënten in het RKZ. De verpleegster werkte daar destijds vier maanden als uitzendkracht.
De 39-jarige Haagse genoot haar opleiding tot verpleegkundige van 1993 tot 1997 in Ziekenhuis Leyenburg. Daarna werkte ze vier maanden in het RKZ en twee jaar in het ziekenhuis van de Scheveningse gevangenis. Uiteindelijk kwam ze in het JKZ terecht. De vrouw werd twee weken geleden op non-actief gesteld.
Zowel het Leyenburg als het gevangenis-hospitaal zijn nog niet door justitie benaderd in verband met het onderzoek. Dat zal naar alle waarschijnlijkheid wel snel gebeuren.
RKZ/JKZ-directeur Smits zegt te beseffen dat de beschudligen ‘fors’ zijn. "Maar ik zie een samenloop van omstandigheden die voor mij genoeg is om justitie in te schakelen", zegt hij.

Artikel uit Haagsche Courant van 22-09-2001

‘Verpleegster kan claim neerleggen’

Den Haag - Professor dr. P. van der Valk is secretaris van de Nederlandse Vereniging voor Pathologie. Ook hij betwijfelt of het mogelijk is de doodsoorzaak van de tien slachtoffers nu nog vast te stellen. "In organen kun je vrij lang iets terugvinden. Als iemand door een harde klap op de schedel is gestorven, kun je dat na eeuwen nog aantonen. Maar in veel andere gevallen is het veel moeilijker".
In enkele andere ‘verplegersza- ken’ maakten daders gebruik van insuline om hun slachtoffers om te brengen. Van der Valk: "Insuline is nog enige tijd na het overlijden aan te tonen, maar het vervelende is dat de stof lichaamseigen is. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om aan te tonen dat er abnormaal veel insuline in het lichaam was".
Ook verstikking is volgens Van der Valk goed aan te tonen. "Maar je moet erop gefocust zijn. Symptomen die van belang zijn, worden door artsen vaak niet herkend".
Dat heeft te maken met het gebrek aan kennis onder medici, meent Van der Valk. "Te gemakkelijk wordt een verklaring van natuurlijke dood afgegeven. Daarom moeten er beter opgeleide gemeentelijke lijkschouwers komen en moeten aankomende artsen beter onderwijs krijgen. Dit soort dingen kun je nooit helemaal voorkomen. Maar het is echt niet zo makkelijk iets kwalijks te doen zonder sporen achter te laten".
Mocht het overigens niet tot een rechtszaak komen, dan kan de verpleegkundige volgens Hoogendam een schadevergoeding eisen. Ze zou het ziekenhuis kunnen aanklagen voor bijvoorbeeld aantasting van haar goede naam. Als ze in hechtenis zou worden genomen en het OM seponeert de zaak of de rechter spreekt haar vrij, kan ze ook een claim bij de staat neerleggen.

Bewijzen vinden tegen verpleegster wordt heel lastig

door Robbert Salome en Els Brenninkmeijer

Het Haagse openbaar ministerie staat voor een moeilijke klus. Als het OM wil bewijzen dat een Haagse verpleegster echt betrokken is bij de dood van tien patiënten in het RKZ/JKZ, moet de doodsoorzaak van deze mensen worden achterhaald. Dat zal niet meevallen.

Den Haag - Directeur Paul Smits van het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis bracht het eerder deze week vol overtuiging. "Het ziekenhuis heeft geen enkel vertrouwen meer in de verpleegkundige. Voor mij is er genoeg bewijs".
Smits wil dat justitie uitzoekt of hij een 39-jarige Haagse verpleegster terecht beschuldigt. De vrouw is volgens Smits betrokken bij de dood van vijf baby’s. Ze zou bovendien hebben geprobeerd vijf andere patiëntjes om te brengen en verantwoordelijk zijn voor het overlijden van vijf hoogbejaarde ziekenhuispatiënten vier jaar geleden.
"Ik zou niet weten of er iets hard te maken valt", zei Smits. "Maar in alle gevallen had de bewuste verpleegkundige dienst of was deze zojuist afgelopen. Ik zie voldoende samenloop van omstandigheden".

André

Smits is niet de enige die zich afvraagt of er iets te bewijzen valt. De Haagse advocaat mr. P.J. Hoogendam twijfelt daar ook aan. Hoogendam verdedigde zo’n vier jaar geleden verpleger André voor de rechtbank in de geruchtmakende zaak van de ‘verplegersmoorden’.
André werd verdacht van de moord op zes bejaarden in serviceflat Waalsdorp waar hij werkte. André, van wie justitie vermoedde dat hij samenwerkte met zijn zwager John, kreeg in hoger beroep een straf van 24 maanden. Het OM had levenslang tegen de Haagse verpleger geëist.
"Het bewijs is ontzettend lastig te leveren", aldus de Haagse advocaat. "Eerst zul je moeten bewijzen dat de doodsoorzaak van de vijf baby’s en vijf volwassenen onnatuurlijk is geweest. Daarvoor zou eigenlijk sectie moeten worden verricht op de lichamen, maar het is de vraag of dat nog wel mogelijk is. En als het mogelijk is, valt te bezien of dat wat oplevert".

Onnatuurlijk

De hoogbejaarde patiënten die de Haagse verpleegkundige volgens Smits zou hebben omgebracht, stierven vier jaar geleden. Een patholoog-anatoom zou volgens Hoogendam allereerst moeten aangeven dat het overlijden onnatuurlijk was. "En dan moet je nog aantonen dat de bewuste verpleegkundige daarmee te maken had. Een heel lastig karwei".
Hoogendam denkt dat het OM na het echec in de verplegerszaak wel drie keer zal nadenken alvorens weer een dergelijke strafzaak te beginnen. "Het feit dat de verpleegkundige steeds dienst had als er een kind overleed, valt zeker op, maar het is geen bewijs".
Hoogendam ziet parallellen met de zaak tegen André en John. "Aanvankelijk werden zij van meer sterfgevallen verdacht, maar die werden één voor één afgetikt. Dat zou in deze zaak ook best eens kunnen gebeuren".

Artikel uit Haagsche Courant van 06-10-2001

Rechter beoordeelt ontslagzaak

door Robbert Salome

Den Haag – De Haagse kantonrechter buigt zich op 25 oktober over de vraag of het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ) een 39-jarige verpleegkundige mag ontslaan

De vrouw wordt verdacht van de moord op vijf baby's en vijf hoogbejaarde patiënten. Ze zou ook vijf maal hebben geprobeerd een baby te doden.
De advocaat in de ontslagzaak van de Haagse, mr. P. Mahieu, hoopt dat de kantonrechter wacht met een uitspraak tot justitie klaar is met het onderzoek naar de zaak. De vrouw is momenteel geschorst. Medio september werd ze op non-actief gesteld. Het ziekenhuis wil dat de kantonrechter de arbeidsovereenkoms met de verpleegkundige ontbindt.
Mahieu vreest de gevolgen voor zijn cliënte als de kantonrechter het ontslag als rechtsgeldig bestempelt. De advocaat denkt dat de vrouw veel schade wordt berokkend als de rechter toestemming geeft voor het ontslag. "Het gaat er bij de kantonrechter niet om of ze het wel of niet heeft gedaan", zegt Mahieu. "Maar de massa ziet dat niet zo. Als de kantonrechter de arbeidsovereenkomst ontbindt, geeft dat veel mensen het idee dat ze schuldig is. De schade voor mijn cliënte wordt op die manier alleen maar groter".
Mahieu: "Ik zal daarom de rechter verzoeken te wachten met een uitspraak tot het onderzoek door justitie is afgerond. Als ze wordt ontslagen, komt ze nergens meer aan de bak".
Justitie onderzoekt momenteel of de vrouw strafrechtelijk kan worden vervolgd voor betrokkenheid bij de dood van de tien patiënten. De vrouw wordt door justitie als verdachte gezien, maar is tot nu toe slechts als getuige gehoord.
Er lijken weinig bewijzen tegen de verpleegkundige, die behalve in het RKZ/JKZ de afgelopen jaren ook in het Ziekenhuis Leyenburg en het ziekenhuis van de Scheveningse gevangenis werkte.

Artikel uit Haagsche Courant van 09-10-2001

Verpleegkundige

Op 19 september verscheen in de Haagsche Courant een artikel over de Haagse verpleegkundige die wordt verdacht van betrokkenheid bij het overlijden van vijf baby’s. Het artikel bevat een aantal uitspraken die ik zou hebben gedaan. Zo zou ik hebben gezegd: "Iedereen beweert dat Nederland geen seriemoordenaars heeft, maar dit is er één".
In het interview met de verslaggever heb ik echter zeer duidelijk gemaakt dat ik niets van deze zaak afweet en dat ik dus alleen in algemene termen iets over seriemoordenaars zou kunnen zeggen. Algemene kennis is nooit met zekerheid op een specifieke zaak toe te passen, omdat de algemene kennis altijd al erg complex is en meerdere componenten kent en omdat er altijd uitzonderingen zijn.
Wanneer iemand vijf of meer personen vermoordt met tussenpozen tussen de moorden betekent dat inderdaad dat men dan te maken heeft met een seriemoordenaar. De Haagse verpleegkundige wordt op dit moment echter verdacht van betrokkenheid bij het overlijden van meerdere personen.
Er is dus sprake van een verdenking. De betrokkenheid is (nog) geenszins bewezen geacht. Bovendien is betrokkenheid bij het overlijden van personen in zeer veel gevallen niet hetzelfde als het vermoorden van die personen.
Ik zou tevens hebben beweerd dat medelijden met het slachtoffer waarschijnlijk niet het motief is geweest voor de moorden. Ik heb gesteld dat er meerdere motieven kunnen zijn voor het om het leven brengen van baby’s en dat waanbeelden vaker een reden zijn dan medelijden met het slachtoffer. Dit is een algemene uitspraak en hoeft dus niet te gelden in het geval van de Haagse verpleegkundige.
Alleen door middel van uitgebreide gesprekken met de Haagse verpleegkundige is het motief te achterhalen, wanneer deze de ‘moorden’ zou hebben gepleegd.
Moorden zijn niet gemakkelijk te voorkomen. Een antecedentenonderzoek bij een sollicitatieprocedure kan voorkomen dat een veroordeelde moordenaar wordt aangesteld in een ziekenhuis.
Een antecedentenonderzoek helpt echter absoluut niet wanneer iemand niet een strafrechtelijk verleden heeft en op een bepaald moment besluit iemand te vermoorden.
Er is alle reden om aan te nemen dat niet alle moorden worden opgemerkt door de lijkschouwer of de politie. Het is dus zeker mogelijk om een ‘perfecte’ moord te plegen. Dit betekent echter zeker niet dat ik, zoals in het artikel werd gesteld, "het redelijk vind aan te nemen dat in Nederlandse zieken- en verpleeghuizen meer patiënten overlijden door toedoen van hun verzorgers".
Het is wel mogelijk dat dit gebeurt, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als dat het waarschijnlijk is dat het gebeurt. Al met al bevat het artikel dus een aantal uitspraken die uit de context zijn getrokken, niet juist zijn geïnterpreteerd en te veel werden toegepast op de zaak van de verpleegkundige.

Artikel uit Haagsche Courant van 18-10-2001

'Ontslagzaak verpleegkundige niet openbaar'

door Robbert Salome

Den Haag – Advocaat mr. P.Mahieu wil de ontslagzaak van het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ) tegen een 39-jarige Haagse verpleegkundige achter gesloten deuren laten behandelen.

Het ziekenhuis wil de vrouw ontslaan, omdat zij wordt verdacht van betrokkenheid bij de dood van tien patiënten. Het ziekenhuis deed begin september aangifte tegen de vrouw. Ze zou verantwoordelijk zijn voor de dood van vijf hoogbejaarde patiënten in het Rode Kruis Ziekenhuis en vijf baby's in het JKZ. Bovendien zou ze in dat ziekenhuis ook vijfmaal hebben geprobeerd een baby te doden.
Mahieu stuurde het verzoek begin deze week naar de Haagse rechtbank. Ook het RKZ/JKZ heeft de rechter verzocht om het kort geding buiten de openbaarheid te behandelen.
"Ik wil de privacy van mijn cliënt beschermen", liet Mahieu gisteren weten. "Ik hoop dat verdere schade voor de vrouw zo wordt beperkt".
Mahieu heeft geen enkel idee of de rechter het verzoek inwilligt. "Rechtszaken zijn in de regel openbaar. Alleen familiezaken zijn automatisch besloten", zei Mahieu.De verpleegkundige zit sinds de aangifte door het ziekenhuis thuis in afwachting van de ontslagzaak. Justitie is al een paar weken met een onderzoek bezig. De vrouw werkte eerder in Ziekenhuis Leyenburg en het ziekenhuis van de Scheveningse gevangenis. Ze wijst alle beschuldigingen van de hand.

Besluit ontslag verpleegkundige over twee weken

door Robbert Salome

Den Haag – De Haagse kantonrechter beslist uiterlijk 8 november of het Juliana Kinderziekenhuis/Rode Kruis Ziekenhuis (JKZ/RKZ) een 39-jarige verpleegkundige mag ontslaan.

Het ziekenhuis vermoedt dat de vrouw betrokken is bij de dood van vijf baby's en vijf hoogbejaarde patiënten. De ontslagzaak diende gisteren voor het kantongerecht. Om de privacy van de verpleegkundige te beschermen, gebeurde dat bij wijze van hoge uitzondering achter gesloten deuren. Zowel de advocaat van de verpleegkundige als de directie van het ziekenhuis hadden hierom gevraagd. De vrouw werd volledig afgeschermd.
Volgens ziekenhuisdirecteur Smits overleden er tijdens diensten van de vrouw meer mensen dan normaal. Bovendien moesten vijf baby's worden gereanimeerd terwijl de vrouw aan het werk was.
"Het ziekenhuis twijfelt of dat toeval is en heeft een onbehaaglijk gevoel", zegt de advocaat van de verpleegkundige, mr. P. Mahieu. "Maar het kan niet zo zijn dat iemand wordt ontslagen als het ziekenhuis iets niet helemaal vertrouwt. Dan zou iedere werknemer vogelvrij zijn, met name in de zorgsector". Volgens de advocaat ontbreekt het het ziekenhuis aan concrete bewijzen.
Tijdens de zitting van gisteren toonde Mahieu 14 schriftelijke steunbetuigingen van collega's van de verpleegkundige. Ook zou de vrouw veel telefoontjes hebben gekregen van collega's die hun vertrouwen in haar uitspraken. Het ziekenhuis kwam daarop met een verklaring van de kinderartsen die unaniem het vertrouwen in de verpleegkundige opzegden. Volgens Mahieu stelde de rechter zich gisteren uitermate neutraal op. Hij heeft dan ook geen idee over de uiteindelijke beslissing. "Maar ontslag zou betekenen dat de vrouw nergens meer aan de bak kan komen", zegt de advocaat. "Als de rechter besluit dat het ziekenhuis mijn cliënt niet mag ontslaan, is het niet uitgesloten dat ze er terugkeert. Dat is niet zo gemakkelijk als het klinkt. Er zal dan veel moeten gebeuren, maar het is een optie".
Het ziekenhuis deed op 18 september aangifte. Justitie startte daarop een onderzoek dat nog niet is afgerond

Artikel uit Haagsche Courant van 09-11-2001

Ziekenhuis moet verdachte verpleegster ton geven

Den Haag – Het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ) moet honderdduizend gulden schadevergoeding betalen aan de verpleegkundige, die in september door het ziekenhuis werd geschorst

Dit heeft de Haagse kantonrechter gisteren bepaald in de ontslagprocedure die door het ziekenhuis was aangespannen tegen de verpleegkundige. De vrouw werd geschorst, omdat zij door het ziekenhuis werd verdacht van het ombrengen van patiënten.
De schadevergoeding is toegekend, omdat de reputatie van de 40-jarige Haagse vrouw volgens de rechter waarschijnlijk 'onherstelbaar is beschadigd'. Het zal voor haar daarom erg lastig worden om een nieuwe baan te vinden. Het ziekenhuis mag de vrouw wel per 31 december ontslaan. De verhoudingen zijn te zeer verstoord om de vrouw te laten terugkeren naar haar oude werkplek.
Het ziekenhuis bracht in september naar buiten dat het de verpleegkundige verdacht van het doden van vijf baby's en vijf volwassenen. Ook zou ze hebben geprobeerd vijf andere baby's van het leven te beroven. Het strafrechtelijk onderzoek naar de vrouw loopt nog. Als er geen strafvervolging wordt ingesteld of als de verpleegkundige door de rechtbank wordt vrijgesproken, dan krijgt ze de schadevergoeding, die voor een ontslagzaak zeer hoog is.
Het Haagse ziekenhuis wordt door de rechter grotendeels verantwoordelijk gehouden voor de verstoorde werkrelatie. Het verdient geen schoonheidsprijs, schrijft de rechter in de uitspraak, dat het ziekenhuis zelf de zaak in de publiciteit heeft gebracht zonder de vrouw eerst uitvoerig te hebben gesproken. De vrouw is volgens haar advocaat P. Mahieu 'zeer verheugd' over de uitspraak. De directie van het RKZ/JKZ wil niet reageren

Artikel uit Haagsche Courant van 15-12-2001

Verbazing over aanhouding

Den Haag – Advocaat mr. A Visser van de verpleegkundige is verbaasd over de aanhouding van zijn cliënte. Hij heeft inmiddels twee dossiers gekregen van patiënten die de vrouw zou hebben omgebracht.

"De informatie die ik nu heb bevat geen nieuwe feiten in vergelijking met drie maanden geleden", zegt hij. Volgens Visser zal zijn cliënte zich bij de komende verhoren deels beroepen op haar zwijgrecht.
De verdachte werd medio september door het RKZ/JKZ op non-actief gesteld na het onverwacht overlijden van een vijf maanden oude baby. De vrouw werkte toen op de zogeheten Medium-Care Unit I van het JKZ, waar in een periode van zo'n anderhalf jaar vijf patiëntjes onder verdachte omstandigheden stierven. Allen hadden zij ernstige aangeboren afwijkingen en daarom een geringe levensverwachting, maar het tijdstip van hun overlijden kwam steeds onverwacht. De verdachte had op die momenten telkens dienst. Dat was ook het geval bij het overlijden van vijf hoogbejaarde patiënten van het RKZ een paar jaar eerder.
De verdachte, getrouwd en moeder van een tienerzoon, was volgens eigen zeggen erg aangedaan door de dood van de baby's. Zij zou erg emotioneel hebben gereageerd op hun overlijden. Collega's zouden volgens haar hebben gezegd: "Het is domme pech dat dit jou elke keer overkomt". "Maar ik heb ook vaak gedacht: straal ik een soort rust uit dat kinderen juist bij míj dood willen gaan?", zei de vrouw vorige maand in een
interview. De kantonrechter bepaalde onlangs dat de vrouw een schadevergoeding van een ton krijgt als haar onschuld zou worden bewezen.
Volgende week wordt de verdachte voor verlenging van de hechtenis voorgeleid aan de rechter-commissaris.

Chronologie verpleegkundige

10 september 2001: Het Haagse Rode Kruis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ) maakt bekend een verpleegkundige op non-actief te hebben gesteld na het onverwachte overlijden van een vijf maanden oude baby in de nacht van 3 op 4 september.
16 september: De vrouw wordt in verband gebracht met meer verdachte sterfgevallen. Dat concludeert het ziekenhuis na een intern onderzoek. Bij tien overleden patiënten, vijf baby's en vijf hoogbejaarde volwassenen, had de vrouw rond het tijdstip van overlijden dienst. Nog eens vier baby's konden tijdig geworden gereanimeerd; ook bij hen verdenkt het ziekenhuis de verpleegkundige ervan hun snel verslechterende toestand te hebben veroorzaakt.
Het ziekenhuis wil de vrouw ontslaan. De verpleegkundige zelf neemt twee advocaten in de arm: een om haar bij te staan in de ontslagprocedure en een voor jurische bijstand tijdens het strafrechtelijk onderzoek.
8 november: De kantonrechter bepaalt na een rechtszaak achter gesloten deuren dat het RKZ/JKZ de verpleegkundige met ingang van 31 december mag ontslaan. De werkrelatie is te zeer verstoord. Als ze niet schuldig wordt bevonden moet het ziekenhuis haar een ton schadevergoeding betalen.
13 december: De vrouw wordt door de politie aangehouden op verdenking van moord.

Artikel uit Haagsche Courant van 18-12-2001

'Eenzame opsluiting' verpleegkundige

Den Haag – De van kindermoord verdachte Haagse verpleegkundige zit sinds ze donderdagavond werd aangehouden 'in beperkingen'. Dat houdt in dat ze geen enkel contact met de buitenwereld mag hebben, behalve met haar advocaat. Een keer per dag wordt ze 'gelucht'. Ook is ze verstoken van kranten, tijdschriften, radio en tv. In het algemeen geldt dat deze maatregel wordt genomen als de verdachte niet mag lezen wat er over zijn of haar zaak in de media wordt geschreven.

Ook kunnen beperkingen voorkomen dat de verdachte zijn verhaal kan afstemmen met andere verdachten. Justitie gaat niet in op de redenen waarom de vrouw wordt afgesloten van de buitenwereld. Van hoeveel moorden de vrouw wordt beschuldigd, is nog steeds onduidelijk.
Justitie houdt het op 'enkele' kinderen, die de vrouw zou hebben omgebracht toen ze werkte in het Haagse Rode Kruis/Juliana Kinderziekenhuis. Advocaat A.Visser houdt het tot nu toe op één. "Het is het enige dossier dat ik tot nu toe heb gekregen". Het gaat om een kindje dat onverwacht overleed in de nacht van 3 op 4 september.
Na de dood van dit kindje stelde het ziekenhuis een onderzoek in. Dat rapport kwam op tien verdachte sterfgevallen, vijf kinderen en vijf volwassenen.
De verdachte is afgelopen vrijdag onderzocht door een psychiater. Het resultaat van dat onderzoek is niet bekendgemaakt. Het weekeinde is de verpleegkundige nader verhoord. Deze week beslist de rechter-commissaris of ze in bewaring blijft en of ze ook de kerstdagen in afzondering moet doorbrengen.

Artikel uit Haagsche Courant van 20-12-2001

Haagse verpleegster blijft in hechtenis

Den Haag – De van moord verdachte verpleegkundige van het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis blijft in voorlopige hechtenis. Dat heeft de rechter-commissaris gisteren bepaald. Wel zijn enkele beperkingen die haar waren opgelegd weer opgeheven. De 40-jarige verdachte mag nu weer radio luisteren en kranten lezen, maar mag nog geen contact hebben met familie en vrienden.

De vrouw mag morgen niet de begrafenis van haar opa bijwonen. Gisteren is ze onder begeleiding wel in de gelegenheid gesteld afscheid te nemen van de overledene. De voorlopige hechtenis wordt volgende week vrijdag opnieuw voorgelegd voor verlenging aan de rechter-commissaris.
De advocaat heeft namens de vrouw bezwaren ingediend tegen de beperkingen. Volgens hem gebruikt justitie daarvoor een oneigenlijk argument. "Ze willen niet dat ze contact heeft met getuigen, maar dat heeft ze de afgelopen drie maanden al kunnen hebben". De raadkamer behandelt het bezwaar morgen.
De verpleegkundige werd begin september op non-actief gesteld, omdat ze volgens haar werkgever betrokken zou zijn geweest bij de dood van vijf kinderen, onder wie een baby van vijf maanden. Justitie begon daarna een strafrechtelijk onderzoek. Twintig rechercheurs hebben zich de afgelopen maanden met de zaak beziggehouden. Als het Openbaar Ministerie afziet van strafvervolging, moet het Juliana Kinderziekenhuis de verpleegkundige een schadevergoeding van 100.000 gulden bruto betalen. De kantonrechter stelde begin november dat dit bedrag ook moet worden overgemaakt als ze wordt vrijgesproken in een strafproces.

Artikel uit Haagsche Courant van 29-12-2001

Aanklacht verpleegkundige uitgebreid

Den Haag – De aanklacht tegen de van moord verdachte Haagse verpleegkundige is uitgebreid. De 40-jarige vrouw wordt er nu van verdacht drie kinderen en twee volwassenen om het leven te hebben gebracht in de periode dat ze werkte in het Haagse Rode Kruis/Juliana Kinderziekenhuis. Aanvankelijk was dat aantal drie – twee kinderen en één volwassene.

De verpleegkundige werd twee weken geleden opgepakt. Ze staat op de wachtlijst voor psychiatrisch onderzoek in het Pieter Baan Centrum in Utrecht. Het ziekenhuis denkt dat de vrouw een rol heeft gespeeld bij de dood van vijf kinderen en vijf volwassenen.
Gisteren besliste de raadkamer van de rechtbank of de vrouw in hechtenis blijft.
Het Openbaar Ministerie was aan het eind van de middag niet in staat om te laten weten wat de uitkomst van de zitting was.

Artikel uit Haagsche Courant van 04-01-2002

Verpleegkundige krijgt weer familiebezoek

Den Haag – De 40-jarige Haagse verpleegkundige die wordt verdacht van moord op vijf patiënten van het Juliana Kinderziekenhuis, blijft in voorlopige hechtenis.

Op 24 januari beslist de raadkamer van de rechtbank in Den Haag of zij nog eens dertig dagen in hechtenis moet blijven. De vrouw is inmiddels uit de isoleercel en mag familiebezoek ontvangen. Haar advocaat, A. Visser, meent dat justitie de vrouw isoleerde wegens depressieve neigingen. "Dat baseerden ze op teksten in haar dagboek, dat in beslag is genomen", verklaart Visser. "Maar het ging om een oude situatie die niet meer van toepassing is". Justitie verdenkt haar voorlopig van moord en of poging tot moord op een nog niet gespecificeerd aantal personen. Advocaat Visser heeft tot nu toe vijf dossiers van verdachte sterfgevallen ontvangen. Van een definitieve tenlastelegging is nog geen sprake, omdat het onderzoek in de zaak nog loopt. Het Openbaar Ministerie neemt enkele verdachte sterfgevallen in Ziekenhuis Leyenburg, ook in Den Haag, mee in het onderzoek.

Artikel uit Haagsche Courant van 09-02-2002

Verpleegkundige blijft in hechtenis

Den Haag – Een poging van advocaat mr. A.P. Visser om een 40-jarige van moord verdachte Haagse verpleegkundige in vrijheid te krijgen, is gisteren gestrand. Het gerechtshof wees de vordering van de verpleegkundige af. De vrouw, die wordt verdacht van moord op patiënten van het Juliana Kinderziekenhuis, was in beroep gegaan tegen de beslissing van de Haagse rechtbank om haar in voorlopige hechtenis te houden. Het hof was echter met de rechtbank van oordeel dat er nog voldoende verdenkingen zijn om de verpleegkundige vast te houden.
Advocaat Visser blijft niettemin 'zeer positief' over het verdere verloop van de zaak. Het 'bewijs' tegen de verpleegkundige is naar zijn mening nog steeds erg mager.
"Het is allemaal gebaseerd op toevalligheden", zo luidt nog steeds het oordeel van de advocaat. "Mijn cliënte was bijvoorbeeld vaker aanwezig als er iemand stierf dan haar collega's, maar dat is niet meer dan toeval. De ene verpleegkundige heeft in drie jaar tijd met bijvoorbeeld vijf sterfgevallen te maken; de andere in elf jaar met niet

Artikel uit Haagsche Courant van 13-02-2002

Verpleegkundige is verhoren beu

Den Haag – De van moord verdachte Haagse verpleegkundige heeft genoeg van de 'vele verhoren' waaraan ze wordt onderworpen. Ze eist in een kort geding dat het Openbaar Ministerie (OM) ophoudt haar nog langer als getuige te horen.

Dat heeft haar advocaat, mr. Visser, gisteren bevestigd. Zijn cliënte werd vorig jaar ontslagen door haar werkgever, het Rode Kruis Ziekenhuis/JKZ, omdat ze een aantal kinderen en volwassenen van het leven zou hebben beroofd. Ze zit sinds eind vorig jaar vast.
"Er wordt ongeoorloofde druk uitgeoefend op mijn cliënte", aldus de advocaat. "Het overschrijdt de grenzen van het betamelijke, maar het is ook in strijd met het zogeheten pressieverbod tijdens verhoren. Mijn cliënte heeft zich al meermalen beroepen op haar zwijgrecht, maar toch blijven de verhoorders doorvragen". Ook wordt de vrouw volgens Visser 'zeer vaak' verhoord. "Deze hele week kan ze bijvoorbeeld geen bezoek van familie ontvangen, omdat ze non-stop wordt ondervraagd". Visser denkt dat het geding binnen twee weken dient. De verpleegkundige werd begin september op non-actief gesteld, omdat ze volgens haar werkgever betrokken zou zijn geweest bij de dood van vijf kinderen, onder wie een baby van vijf maanden. Justitie begon daarna een strafrechtelijk onderzoek.

Artikel uit Haagsche Courant van 21-02-2002

Verpleegkundige zwijgt voorlopig

Den Haag – Zijn cliënte ontkent de beschuldigingen niet alleen, ze beroept zich ook op haar zwijgrecht

Daarom heeft de Haagse rechtbank een vordering afgewezen om de vrouw gedwongen psychiatrisch te laten onderzoeken in het Pieter Baan Centrum (PBC). De officier van justitie had om zo'n onderzoek gevraagd en hiervoor toestemming gekregen van de rechter-commissaris. De rechtbank verhinderde dit. Ze is met de advocaat van oordeel dat het zinloos is om iemand die ontkent en zwijgt in het PBC op te nemen. Verhoren Het Openbaar Ministerie (OM) heeft beloofd de vrouw voorlopig niet meer te verhoren. Daarmee is een kort geding van de baan dat de verdachte tegen Justitie wilde aanspannen. Volgens Visser werd zijn cliënte veel te frequent en zelfs onfatsoenlijk ondervraagd. De verhoren waren bovendien zinloos, zegt de advocaat, omdat zijn cliënte zich beriep op haar zwijgrecht.
Nu er weer nieuwe verdenkingen zijn gerezen, sluit Visser niet uit dat de verhoren snel worden hervat. "Maar de toon zal anders zijn en ik zal steeds worden gevraagd erbij aanwezig te zijn".
De advocaat handhaaft wel zijn klacht die hij over de wijze van ondervragen heeft ingediend bij de Nationale Ombudsman. "Want de recherche is niet fatsoenlijk geweest. Er zijn onder meer vervelende dingen gezegd over het uiterlijk van mijn cliënte".
De verpleegkundige werd in december aangehouden en vastgezet. De aanklacht groeide in de loop van de weken uit van drie naar achttien levensdelicten, waarvan tenminste vijf pogingen tot moord. Enkele gevallen hebben betrekking op het Ziekenhuis Leyenburg, waar ze eveneens werkzaam was.
Persofficier van justitie mr. A. Rijsdorp wil de cijfers bevestigen noch ontkennen zolang het onderzoek gaande is

Artikel uit Haagsche Courant van 22-02-2002

'Lucy beslist geen buitenbeentje'

Den Haag – De neef noemt Lucy 'een beetje een Einzelgänger'. "Ze kwam wel op familiefeestjes, om te dansen enzo. Maar ze had ook altijd haar eigen hoekje waarin ze zich kon terugtrekken als ze geen behoefte had aan contact met anderen".

Een familielid van buiten de stad heeft er minder woorden voor nodig: "Aan de Haagse tak zit een steekje los. Ze zijn allemaal gek".
De neef in Den Haag sprak af en toe met Lucy over haar werk in zieken- en bejaardenhuizen. Hij: "Ze had plezier in wat ze deed. Als ze het over de oudjes in de bejaardenhuizen had, had ze het liefkozend over 'arme tutjes'. En het is altijd haar droom geweest om met kinderen te werken. Daar kon ze heel goed mee opschieten". Lucy verpleegde buiten de werkuren ook enige tijd een stervende oom. Familieleden spreken nog met respect over de manier waarop ze de inmiddels overleden man met zorg omkleedde.
Collega's van het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis (RKZ/JKZ) herkennen die toewijding van Lucy aan het ziekbed. Ze vonden dat Lucy weliswaar 'wat buiten de groep' stond, maar zeggen ook dat ze 'beslist geen buitenbeetje' was.
Lucy was jarenlang getrouwd en heeft een bijna volwassen dochter. Ongeveer twee jaar geleden strandde het huwelijk. Ze vond een nieuwe partner en verhuisde van Scheveningen naar het Laakkwartier.
Voordat Lucy in Den Haag verpleegkundige werd, woonde ze een aantal jaren in Canada. Daar, bij de stad Winnipeg, woont ook haar vader. Volgens de Haagse neef woonde Lucy in Canada steeds op een ander adres. Hij vermoedt dat dat 'van hot naar her' trekken verklaart waarom ze zich af en toe afzondert. "Ze kreeg nooit de kans zich ergens thuis te voelen". De Canadese politie heeft inmiddels bij Lucy's vader op verzoek van de politie Haaglanden, huiszoeking gedaan. Daarbij is een computer in beslag genomen. In Nederland is beslag gelegd op onder meer dagboeken van Lucy. Mr. A.P. Visser, Lucy's raadsman: "Dat vond ze vreselijk

Artikel uit Haagsche Courant van 22-02-2002

Zuster Lucy werkte met plezier

door onze stadsredactie

Den Haag – Geen kwaad woord over Lucy, de Haagse verpleegkundige die ervan wordt verdacht achttien patiënten te hebben omgebracht

De meeste familieleden van de 40-jarige vrouw gaan voor haar door het vuur. Ze weigeren te geloven dat zij een seriemoordenares is.
"Lucy?! Dat kan toch niet", was de eerste reactie van een Haagse neef, toen hij van de beschuldiging hoorde. De neef, die niet met zijn naam in de krant wil: "Ze is aardig en poeslief ten opzichte van bejaarden en kinderen. Ze zou het altijd voor kinderen opnemen. Natuurlijk heeft ze ook haar karaktertrekjes en is ze wel eens kwaad. Maar kinderen en bejaarden doodmaken? Nee, dat kan ik me echt niet voorstellen".
Lucy heeft zelf ook steeds ontkend. Tijdens de politieverhoren die in december begonnen, beroept ze zich op haar zwijgrecht.
Een deel van de familie wil, in tegenstelling tot de Haagse neef, niets van haar weten. Lucy had negen jaar geleden zo'n ruzie met die familieleden, dat ze zichzelf voor hen doodverklaarde. In de Haagsche Courant van 18 januari 1993 plaatste ze haar eigen overlijdensadvertentie.
'Tot onze grote ontsteltenis is onze dochter en zuster Lucia van ons heengegaan. De begrafenis heeft inmiddels in stilte plaatsgevonden. Geen bezoek aan huis', luidde de tekst. Bovenaan het rijtje rouwenden prijkt de naam van haar moeder Trees. Olie op het vuur

De neef: "Lucy plaatste die advertentie, omdat ze het in de ruzie had opgenomen voor een familielid dat volgens haar ten onrechte in een kwaad daglicht was geplaatst".
Het valse familiebericht was olie op het vuur. De ruzie werd een rel en leidde tot een tijdelijke breuk tussen Lucy en haar moeder.

Artikel uit Haagsche Courant van 14-03-2002

Veel politie op zaak 'Lucy de B.'

Den Haag – Volgens advocaat Visser zitten er tientallen rechercheurs en twee officieren van justitie op de zaak 'Lucy de B.'

Twee rechercheurs en een officier spraken in november ook in het Canadese Winnipeg met familieleden en kennissen van de Haagse. Lucy de B. woonde daar tot ongeveer 20 jaar geleden. Haar vader woont er nog steeds. Volgens een Canadese politieman die het Haagse drietal begeleidde, mondde het onderzoek met onder meer een bezoek aan een wedstrijd canadian football een beetje uit in een 'vacation'. Of de dienstreis vitale informatie heeft opgeleverd, is niet bekendgemaakt.
Lucy is volgens haar advocaat zo overtuigd van haar onschuld, dat ze alleen nog maar met hem wil praten over de schadevergoeding die ze na het floppen van de zaak bij justitie wil indienen. Als de verpleegkundige niet wordt vervolgd of wordt vrijgesproken, krijgt ze bovendien een schadevergoeding van 45.000 euro (een ton in guldens) van haar oude werkgever, het Rode Kruis/Juliana Kinderziekenhuis.
Advocaat Visser is van plan om tijdens de zitting van 25 maart wederom om haar vrijlating te vragen. Omdat ze onschuldig zegt te zijn heeft Lucy de B. ook niet willen meewerken aan een psychologisch onderzoek.
Volgens haar is de hele zaak begonnen met een opmerking van een collega in het Juliana Kinderziekenhuis die er zich over verbaasde dat Lucy altijd in de buurt was als patiëntjes plotseling overleden. Bij onderzoek van de medische dossiers bleek dat inderdaad het geval te zijn. Advocaat Visser meent dat de statistische cijfers helemaal niets zeggen. "Het zijn geen bewijzen voor moord, dat hebben eerdere rechtszaken uitgewezen. Lucy nam vaak de verantwoordelijkheid voor de zwaardere gevallen op zich omdat die anders aan 18-jarige verpleeghulpen waren overgeleverd". Behalve met familieleden, collega's en artsen uit de ziekenhuizen waar Lucy werkte, heeft de politie ook met een specialist gesproken die een deskundig en onafhankelijk oordeel over de sterfgevallen moet geven.

Artikel uit Haagsche Courant van 14-03-2002

'Lucy komt heel snel weer vrij'

door Axel Veldhuijzen

Den Haag – Nergens in het dossier van de van moord beschuldigde Haagse verpleegkundige Lucy de B. staat hoe zij haar patiënten om het leven heeft gebracht.

Dat beweert haar advocaat mr. A.P. Visser. Hij is er daarom van overtuigd dat hij de 40-jarige verdachte heel snel weer op vrije voeten heeft. Het Openbaar Ministerie (OM) blijft er evenwel bij dat de vrouw verantwoordelijk is voor de dood van achttien kinderen en volwassenen die de afgelopen jaren aan haar zorg waren toevertrouwd. Op 25 maart behandelt de Haagse rechtbank de zaak van Lucy de B. pro-forma, dus niet inhoudelijk.
Op de dagvaarding voor die zitting zal ook (nog) niet omschreven staan hoe Lucy de B. volgens justitie haar patiënten om het leven bracht. Het OM zal dezelfde tenlastelegging gebruiken als in december, toen de vrouw werd aangehouden. Pas in juni, als de zaak vermoedelijk echt wordt behandeld, zal justitie met een volledige dagvaarding komen. Persofficier van justitie mr. A. Rijsdorp zegt dat nog niet vaststaat hoeveel verdachte overlijdensgevallen de Haagse uiteindelijk zullen worden aangerekend. "Het onderzoek loopt en daarom willen we nu nog geen enkele zaak uitsluiten".
Advocaat Visser heeft zich deze week bij de rechter-commissaris beklaagd over de gebrekkige manier waarop hij door justitie wordt voorzien van dossiers over de zaak. De advocaat zegt vooral met smart op een groot aantal verslagen van afgeluisterde

Artikel uit Haagsche Courant van 15-03-2002

Vriend Lucy drie dagen in cel wegens meineed

Den Haag – De partner van de 40-jarige Haagse verpleegkundige Lucy de B. die verdacht wordt van de moord en poging tot moord op achttien patiënten, heeft deze week drie dagen in de cel gezeten wegens meineed. De rechter-commissaris stelde de Hagenaar gisteren op vrije voeten, omdat er geen verdere redenen voor gevangenhouding meer waren.

De man werd maandag op last van de officier van justitie aangehouden na afloop van een getuigenverhoor bij de rechter-commissaris. Volgens de officier van justitie die bij het verhoor aanwezig was, loog de man onder ede. Lucy's advocaat A.P. Visser, ook bij het verhoor aanwezig, zegt de indruk te hebben dat Justitie de man met de aanhouding onder druk wilde zetten. Volgens Visser was het vreemd dat het verhoor deze keer wel onder ede werd gehouden en dat er ditmaal vier rechercheurs bij aanwezig waren. Tijdens andere verhoren zou dat niet het geval zijn geweest. De meineedzaak wordt woensdag bij de rechtbank behandeld

Artikel uit Haagsche Courant van 16-03-2002

DEN HAAG
Zaak Lucy voert justitie naar Haarlem

door Axel Veldhuijzen

Den Haag - Het Openbaar Ministerie (OM) in Den Haag vergelijkt het onderzoek naar de verpleegkundige Lucy de B. met een geruchtmakende zaak in Haarlem die grote overeenkomsten vertoont met de Haagse zaak.

De Haarlemse zaak betreft de 25-jarige kleuterleidster Bianca K. die twaalf keer zou hebben geprobeerd om baby’s in kinderdagverblijven te laten stikken. De Haarlemse rechtbank sprak haar op 17 december vrij van de meervoudige doodslag. Het Openbaar Ministerie heeft in de zaak appél aangetekend.
Lucy de B., de Haagse verpleegkundige, heeft volgens het OM in Den Haag zeker vier moorden gepleegd. In totaal worden op dit moment 18 verdachte sterfgevallen van patiënten van de Haagse onderzocht. Ze werkte in het Juliana Kinderziekenhuis, het naburige Rode Kruisziekenhuis en het ziekenhuis Leyenburg. Beide vrouwen ontkennen. Spiegelruit Volgens mr. M. de Klerk, advocaat van de Haarlemse, zijn de twee vrouwen op dezelfde intensieve wijze verhoord. De verhoren werden volgens de advocaat in beide gevallen achter een spiegelruit gevolgd door dezelfde psycholoog die beide rechercheteams heef geadviseerd.
Beide zaken lijken zo op elkaar omdat de beide verdachten steeds in de buurt waren als mensen waarvoor ze verantwoordelijk waren onwel werden, of zoals in Den Haag ook overleden.
Advocaat De Klerk kreeg van de Haarlemse rechtbank gelijk toen hij daar pleitte dat toeval geen bewijs is. Alhoewel er in de Haarlemse zaak statistisch gezien een samenhang was tussen het werkzaam zijn van de kleuterleidster en de incidenten, betekende dat volgens de rechtbank niet dat de verdachte de incidenten ook daadwerkelijk had veroorzaakt.
Die uitspraak is cruciaal in de verdediging van Lucy de B., erkent haar advocaat mr. A.P. Visser. Hij heeft ook contact opgenomen met zijn Haarlemse confrère die zaak zo glorieus won.
Dat het Haagse OM nu net als in Haarlem gebruik maakt van een forensisch statisticus, betekent voor de De Klerk dat het OM ook hier geen harde zaak tegen Lucy de B. heeft. "Het gaat ze kennelijk om indirect bewijs, om gedragspatronen en toevalligheden die volgens berekeningen zó toevallig zijn dat ze gewoon geen toevalligheden meer kunnen zijn. Maar dat zijn echt nog geen bewijzen".
Hij zegt de zaak ook gewonnen te hebben door zelf veel te leren over de medische problemen die de ‘slachtoffertjes’ van zijn cliënt hadden. Daardoor kon hij volgens eigen zeggen de zin en de onzin in de verklaringen van deskundigen scheiden.
"Rechters zijn geen medici en zij zijn zijn dus ook niet altijd even deskundig om goed te oordelen over dit soort zaken", zegt De Klerk. Taai gevecht Ook zocht hij zelf eigen deskundigen op die de verklaringen van de justitie-deskundigen konden ontkrachten. Dat tegen-onderzoek zouden advocaten volgens hem veel vaker moeten doen. Lucy’s advocaat Visser zegt ook voorbereid te zijn op een taai gevecht in de rechtszaal. "Ik heb nog geen greintje bewijs gevonden, dus maak ik me ook nog geen zorgen".
De verpleegkundige Lucy zou haar patiënten met medicijnen en ‘andere stoffen’ om het leven hebben gebracht. Op een overleden kind zou obductie zijn verricht om de doodsoorzaak vast te stellen. Daaruit is volgens de advocaat niet gebleken dat het kind om het leven is gebracht en zeker niet dat zijn cliënte voor de dood verantwoordelijk was.
Advocaat De Klerk verwacht dat zijn zaak de Hoge Raad zal halen en dat ook Lucy zich moet opmaken voor een langdurig proces.

Artikel uit Haagsche Courant van 22-03-2002

Lucy gebruikte paardenmiddel bij patiëntjes

door Axel Veldhuijzen

Den Haag – Een paardenmiddel en een verouderd medicijn. Zo betitelen toxicologen en apothekers het kalmeringsmiddel chloralhydraat dat de Haagse verpleegkundige Lucy de B. volgens justitie gebruikte om haar slachtoffers om het leven te brengen. Het middel wordt genoemd op de dagvaarding van de Haagse voor de rechtszitting van maandag.

Dan wordt haar zaak pro-forma, dus niet inhoudelijk, behandeld. Haar advocaat zal maandag om haar vrijlating vragen. De Haagse zou haar patiënten ook andere stoffen hebben toediend. Op de dagvaarding staan vijf zaken; drie moorden, één poging tot moord op een patiëntje dat een maand later wel vermoord zou zijn, en een ruim opgeschreven tenlastelegging voor alle zaken die nog in onderzoek zijn.
De politie groef woensdagavond op een Haagse begraafplaats drie kinderlijkjes op om ze door de patholoog-anatoom van het Nederlands Forensisch Instituut in Rijswijk te laten onderzoeken.
De ouders zijn over de opgraving en het voorgenomen onderzoek geïnformeerd. De stoffelijke overschotten zijn formeel gesproken door justitie in beslag genomen voor het moordonderzoek. Justitie had ze ook mogen opgraven als de ouders zich daar tegen hadden verzet. Het is niet duidelijk of er voor deze zaak nog meer lichamen opgegraven zullen worden.
Een van de opgegraven kinderen staat ook op de dagvaarding vermeld. De zaken van de twee andere opgegraven kinderen zijn de Haagse formeel nog niet ten laste gelegd.
Het chloralhydraat dat de 40-jarige verpleegkundige volgens de dagvaarding 'met grote hoeveelheden' aan een patiëntje toediende is een kalmeringsmiddel dat tot aan de jaren zestig populair was, zo zegt toxicoloog dr. J. Tytgat van de Katholieke Universiteit Leuven. Nu zou het alleen nog in ziekenhuizen gebruikt worden bij de verdoving van heel kleine kinderen die zelf niet kunnen slikken, of verkeerd reageren op andere middelen.
Chloralhydraat, dat de werking van het centrale zenuwstelsel beïnvloedt, werkt volgens de beschrijvingen van deskundigen snel Bij een overdosis raken de patiënten in een diepe slaap. In een later stadium zou de ademhaling stokken.
Restanten van het middel zouden in de lever worden omgezet tot actief trichloorethanol en inactief intrichloorazijnzuur. Tytgat weet niet of die stoffen bij sectie nog in het lichaam zijn aan treffen, omdat dit soort onderzoek volgens hem nog nooit is verricht.
Chloralhydraat genoot tientallen jaren geleden ook de dubieuze reputatie als 'populair' zelfmoordmiddel. Het middel zou, op voorschrift van een anesthesioloog, door verpleegkundigen toegediend mogen worden.
Lucy's advocaat mr. A.P. Visser vindt dat de opgravingen zijn stelling onderschrijven dat het Openbaar Ministerie (OM) maar weinig bewijzen tegen zijn cliënt heeft. Dat de kinderen uitgerekend een paar dagen voor de eerste behandeling bij de rechtbank werden opgegraven, noemt hij 'opvallend'. "Misschien dat het OM meer druk op de rechtbank wilde uitoefenen. Ik zie nergens een aanleiding om nu te gaan graven".

Artikel uit Haagsche Courant van 25-03-2002

Lucy voor het eerst in rechtszaal

Den Haag – Onder grote belangstelling van de media verscheen Lucy de B. vanmorgen voor het eerst op een openbare terechtzitting van de rechtbank in Den Haag. De 40-jarige Haagse verpleegkundige wordt verdacht van achttien moorden en pogingen daartoe op baby's en volwassen patiënten.

Tot een inhoudelijke behandeling van de zaak kwam het nog niet. Het ging om een zogenoemde pro-formazitting. Zo'n openbare zitting is vereist als een verdachte drie maanden in voorarrest zit. Lucy de B. werd in december officieel als verdachte aangemerkt en gearresteerd.
Het Rode Kruisziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis zette de verpleegkundige medio september op non-actief. Dat gebeurde na het onverwachte overlijden van een vijf maanden oude baby. De officier van justitie vroeg de rechtbank vanmorgen om aanhouding van de zaak, omdat het gerechtelijk vooronderzoek nog niet is afgerond. Zo werden enkele dagen geleden op een Haagse begraafplaats nog drie babylijkjes opgegraven voor nader onderzoek naar de doodsoorzaak.
Mr. A.P. Visser, raadsman van Lucy de B., verzocht de rechtbank om opheffing dan wel schorsing van de voorlopige hechtenis. Volgens Visser blijkt nergens uit het dossier dat Lucy was betrokken bij de dood van de patiënten. De advocaat wilde dat zijn cliënte direct in vrijheid gesteld zou worden. Bij het ter perse gaan van deze editie was de beslissing van de rechtbank op dit verzoek nog niet bekend. De zaak wordt over een paar maanden inhoudelijk behandeld.

Artikel uit Haagsche Courant van 25-03-2002

Lucy las boeken over seriemoord

Den Haag – In de ziekenhuizen waar ze werkte, verdwenen opiaten, geld en boeken over seriemoordenaars.

Zo schetste vanmorgen officier van justitie mr. Degeling een beeld van de Haagse verpleegkundige Lucy de B. tijdens een pro-forma zitting voor de rechtbank in Den Haag. Ook werd bekendgemaakt dat de vrouw, die wordt verdacht van achttien moorden op patiënten in diverse Haagse ziekenhuizen, geen gelukkige jeugd heeft gekend. Vanaf haar geboorte gold ze volgens justitie als een probleemgeval. Ze doorliep niet het normale schoolprogramma in Canada en Nederland.In beide landen prostitueerde ze zichzelf later in haar leven. "Ze is geobsedeerd door de dood", aldus de aanklager

Artikel uit Haagsche Courant van 26-03-2002

ONTKENNENDE LUCY VOELT ZICH DOOR OPENBAAR MINISTERIE BESCHADIGD
Seriemoordenares of mikpunt heksenjacht

door René van Leusden en Axel Veldhuijzen

Verpleegkundige Lucy de B. is geobsedeerd door de dood, stelde de aanklager gisteren in de rechtszaal. Ze las boeken over seriemoordenaars en schreef kort na het overlijden van een patiënt weer te hebben toegegeven aan een 'onbedwingbare neiging'. Haar advocaat: 'Maar dat is nog geen bewijs voor achttien moorden'.

Den Haag – Lucy de B. is een lange, broodmagere vrouw met een wat hoekig gezicht en geblondeerd lang haar. Roerloos luistert ze hoe officier van justitie mr. I. Degeling haar beschuldigt van de moord op de baby Amber Zuiderwijk, de kleuter Achmed Noory en mevrouw Starrenburg-Steenblik.
Pas als de officier deze maandagmorgen over haar jeugd in Canada begint, verandert er iets in Lucy's houding. Haar ademhaling wordt zwaarder. Degeling leest voor uit de inbeslaggenomen dagboeken. Op de publieke tribune luistert hoofdofficier G. Bouman evenals de tientallen aanwezigen met ingehouden adem als de zeven zelfmoordpogingen van Lucy en de brandstichting in haar ouderlijke woning in Winnipeg de revue passeren.
Aanklager Degeling beschrijft een problematisch kind dat weigerde de geboorte van haar broer en zus te accepteren en dat al jong naar een psychiater ging. Ze staat even stil bij Lucy's getroebleerde schoolcarrière en haar eigen keuze om in Vancouver en later ook in Den Haag in de prostitutie te gaan. Een pijnlijk moment voor Lucy en haar net volwassen dochter die de onthullingen achter in de rechtszaal aanhoort. De officier beschrijft ook het kruis dat Lucy volgens haar zus in de borst heeft gekerfd. Een priester zou dat hebben gedaan om haar te behoeden voor demonen. Lucy was al vroeg geïnteresseerd in het occulte. Als ze wat tijd over had legde ze tarotkaarten voor haar patiënten.

De overlijdensadvertentie die Lucy op 18 januari 1993 voor zichzelf in de krant liet plaatsen tijdens een familieruzie, tekent naar het oordeel van de officier ook weer de gestoordheid van de verdachte.

Kletspraatjes

"Kletspraatjes", betitelt Lucy's advocaat mr. A.P. Visser even later het betoog van officier Degeling. Hij windt zich op over de beschrijving van zijn cliënt die niet op feiten, maar op roddels en halve waarheden is gebaseerd. Dat het Openbaar Ministerie de vrouw op deze manier in de cel wil houden, bevestigt naar zijn mening alleen maar dat er geen enkel bewijs is. Een moeilijke jeugd en een verleden als prostituee maken van iemand nog niet automatisch een seriemoordenaar.
Lucy begon haar loopbaan in de gezondheidszorg met een vervalst Canadees diploma van de middelbare school. Een Haagse neef hielp bij het maken van het document, waarmee ze zonder problemen werd toegelaten voor een opleiding tot verpleegkundige. Voor die opleiding slaagde Lucy wèl. De kersverse verpleegkundige ging aan de slag in het Ziekenhuis Leyenburg. Daar kreeg ze na verloop van tijd een conflict, dat na tussenkomst van een psychiater tot haar ontslag leidde. De psychiater concludeerde dat ze 'een matig ontwikkeld geweten en daarbij anti-sociale en narcistische trekken' had. Lucy zou volgens het onderzoek neigen naar het gedrag van een 'klassieke psychopaat'. Ook het hoofd beveiliging van het ziekenhuis deed een duit in het zakje: 'Lucy pleegde diefstallen'. "Waar de verdachte verschijnt, verdwijnen opiaten, boeken over seriemoordenaars en geld", stelt officier Degeling met verheven stem.

Dagboek

Op haar laatste werkdag in het Rode Kruis Ziekenhuis, verpleegde Lucy de 73-jarige, terminale mevrouw Starrenburg. Diezelfde dag schreef Lucy in haar dagboek over 'die zeikwijven op de afdeling'. Ook vertrouwde ze aan het papier toe dat ze 'weer heeft toegegeven aan haar compulsie. Ze was evenwel van mening dat daar ze veel mensen gelukkig mee maakte, zo staat in het dagboek.
Deze notities blijken nu een belangrijke aanwijzing voor het Openbaar Ministerie dat Lucy mevrouw Starrenburg en zeven andere volwassen patiënten in Rode Kruis Ziekenhuis om het leven heeft gebracht. In het naastgelegen kinderziekenhuis zou ze vijf kinderen hebben vermoord. Van zes kinderen wordt een reanimatie opnieuw
bestudeerd. Het onderzoek gaat terug tot 1 januari 1995.
Lucy's 'compulsie', benadrukt advocaat Visser, was helemaal niet de ziekelijke neiging om te moorden, maar haar eeuwige behoefte om de tarotkaarten te leggen. Dáárover maakte ze zich volgens hem in haar dagboek druk. Uit obductie bleek bovendien dat mevrouw Starrenburg een natuurlijke dood was gestorven, een dag na haar verjaardag en nadat haar man en dochter hadden gezegd dat ze niet meer hoefde te vechten.
Twee dagboeken zijn door kennissen van Lucy in een achtertuin in brand gestoken. De as wordt nu onderzocht.

Junk

Bij het Rode Kruis Ziekenhuis/Juliana Kinderziekenhuis, verbaasden Lucy's collega's zich over haar gedrag. Ze lunchte nooit mee en trok zich elk overlijden heel persoonlijk aan. Zij moest steeds getroost worden. "Collega's vonden dat ze op een junk leek en geregeld naar drank rook. De communicatie was altijd eenzijdig, alleen van collega's naar haar toe en niet andersom", meldt de officier, die daarmee nog eens wil benadrukken dat de verpleegkundige echt in het Pieter Baancentrum moet worden onderzocht. Lucy zegt dit niet nodig te vinden: "Ik zal er niet aan meewerken, omdat ik niets heb gedaan".
Volgens Visser zijn de bewijzen in de zaken Achmed Noory en Amber Zuiderwijk ook uiterst mager. Het ernstig zieke jongetje overleed weliswaar aan onjuiste medicatie, maar die zou het gevolg zijn geweest van communicatiestoornissen binnen het ziekenhuis. Na een narcose kreeg het patiëntje te lang nog pijnstillers. Het raakte in coma en overleed. Een andere verpleegkundige verklaarde verantwoordelijk te zijn geweest voor het toedienen van het medicijn. De doodsoorzaak van de ernstig zieke baby Amber Zuiderwijk is nooit vastgesteld. Toch hoeft een onduidelijke doodsoorzaak geen onnatuurlijke doodsoorzaak te zijn, betoogt Visser, die in de politiedossiers geen bewijs kon vinden voor de schuld van zijn cliënt bij de dood van het meisje. De rechtbank is het met de advocaat eens dat Lucy niet onderzocht hoeft te worden. Althans nóg niet. Rechtbankvoorzitter mr. J. Kalk sluit niet uit dat het later toch nodig kan blijken. Wel moet Lucy in de cel blijven. Het verzoek van Visser om haar direct vrij te laten wordt afgewezen. De verdenkingen zijn nog onverkort aanwezig, licht rechter Kalk toe.
De rechtbank hoopt de zaak medio juni in vier dagen te kunnen afdoen. Tot die tijd moet justitie nog vijftien andere verdachte gevallen tot klaarheid brengen. Bij dat karwei zijn rechercheurs betrokken die in 1996 op de roemruchte Haagse verplegerszaak zaten. Die mondde in hoger beroep uit op iets dat erg dicht bij vrijspraak kwam. Visser, lacht schalks: "Dezelfde rechercheurs. Dat geeft me nóg meer hoop op een goede afloop".

Artikel uit Haagsche Courant van 29-03-2002

Ook Kamer bemoeit zich met Lucy

Den Haag – In het Juliana Kinderziekenhuis waar Lucy zou hebben toegeslagen, was volgens haar advocaat ook het een en ander mis

Volgens hem blijkt uit de behandelingsstaten van het vijf jaar oude jongetje dat door Lucy zou zijn gedood, dat het jongetje op last van specialisten van verschillende verpleegkundigen te hoge hoeveelheden pijnstillers zou hebben gekregen.
Ook zou een kinderarts op een ochtend wel hebben vastgesteld dat het al ernstig zieke kind in coma was geraakt. Maar deze arts heeft daar vervolgens geen actie op ondernomen. "Als er iemand schuldig is aan dit overlijden, is het op z'n minst niet alleen mijn cliënt. Ik heb zeer sterk het gevoel dat het ziekenhuis hier een zondebok heeft gezocht", aldus Visser.
De zaak van de Haagse verpleegkundige heeft inmiddels ook tot ongerustheid in de Tweede Kamer geleid. VVD-Kamerlid F. Weekers zegt het vreemd te vinden dat Lucy na een conflict bij het Ziekenhuis Leyenburg zonder problemen is aangenomen bij het penitentiair ziekenhuis en later ook bij het Juliana Kinderziekenhuis/Rode Kruis Ziekenhuis. Bij het Leyenburg werd Lucy verdacht van het stelen van verdovende middelen. De aanklacht werd overigens nooit bewezen. Toen ze mentale klachten kreeg, is ze bij het ziekenhuis door een psychiater behandeld. Die constateerde bij haar een matig ontwikkelde gewetensfunctie en een anti-sociale persoonlijkheid met narcistische trekken.
Weekers vindt dat het Leyenburg Ziekenhuis de andere ziekenhuizen voor Lucy had moeten behoeden. Hij meent dat in soortgelijke gevallen de inspectie voor de volksgezondheidszorg moet worden ingeschakeld. Die zou dan de bevoegdheden van een verpleegkundige kunnen beperken door een opmerking toe te voegen aan zijn of haar inschrijving in het BIG-register. In dat openbare register staat van elke medische beroepsbeoefenaar vermeld of ze hun werk wel, of maar gedeeltelijk, of helemaal niet meer mogen uitvoeren.
Lucy de B. stond gisteren nog zonder beperkingen in dat register ingeschreven. Weekers vindt dat onbegrijpelijk en wil minister Borst van volksgezondheid om opheldering vragen. De Tweede Kamer bespreekt de werking van het BIG-register komende zomer.

Artikel uit Haagsche Courant van 29-03-2002

Lucy de B. stal boek over seriemoordenaar

Den Haag –De Haagse politie vond een exemplaar van het boek over de seriemoordenaar in het huis van Lucy de B. Ze had het gestolen uit de bibliotheek van de gevangenis in Scheveningen toen ze daar in in het penitentiair ziekenhuis werkte.

Justitie vindt het opvallend dat er bepaalde passages in het boek zijn onderstreept. Gedetineerden aan wie het boek eerder is uitgeleend, is al gevraagd of zij de strepen in het boek hebben gezet of niet.
De werkwijze van Beverly Allitt vertoont gelijkenissen met de verdenkingen die justitie tegen Lucy de B. heeft. Zo vergiftigde de Britse haar slachtoffertjes. Ook diende ze hen de stof kalium toe.

Kalium

De Lucy-zaak kwam vorig jaar aan het rollen met de dood van een vijf maanden oude baby, die een andere verpleegkundige verdacht vond. Bij forensisch toxicologisch onderzoek is ook naar de stof kalium gezocht. De aangetroffen hoeveelheid van die stof in het lichaam van het overleden kindje was volgens een toxicoloog overigens niet onverklaarbaar hoog.
Net als Lucy ontkende de Britse zuster Allitt van meet af aan. Pas toen er lichamen van slachtoffertjes werden opgegraven en pathologen onverklaarbaar hoge gehaltes giftige stoffen aantroffen, was er echt bewijs tegen de Britse.
Zoals bekend heeft justitie in Den Haag vorige week drie kinderlijkjes voor onderzoek laten opgraven. De Britse moordzuster zou haar daden gepleegd hebben om aandacht te vragen. Elke keer dat er een kindje doodging, kon zij zich met overgave storten op het troosten van de ouders.
Justitie in Den Haag vermoedt dat Lucy de B. last heeft van het 'Moeder Teresa-syndroom' een ziekelijke dwang om te helpen en te verplegen, met als achterliggend motief het winnen van respect en afhankelijkheid.
Het ziekenhuis waar Beverly Allitt haar slachtoffertjes maakte was slecht georganiseerd en onderbezet.

Artikel uit Haagsche Courant van 29-03-2002

Van moorden verdachte Lucy schreef misdaadroman

door Axel Veldhuijzen

Den Haag – Lucy de B., de Haagse verpleegkundige die ervan wordt verdacht drie ziekenhuispatiënten te hebben vermoord en in verband wordt gebracht met nog tien verdachte overlijdensgevallen en vijf moordpogingen, schreef tot aan haar arrestatie een misdaadroman.

Het nog niet voltooide boek is door justitie in beslag genomen als bewijsmateriaal.
Volgens mr. A.P. Visser, advocaat van de 40-jarige verpleegkundige, is het boek deels autobiografisch en deels fictie. Zo zou Lucy de prostitutie hebben beschreven waarin ze in Canada en Nederland heeft gewerkt. Visser zegt dat het boek voor zijn cliënt vooral een manier was om allerlei belevenissen van zich af te schrijven.
Justitie baseert zich bij het moordonderzoek ook op verschillende dagboeken van de Haagse die in beslag zijn genomen. Volgens justitie heeft Lucy zeker in één passage bekend dat ze een patiënt om het leven heeft gebracht. Visser stelt dat zijn cliënt in dat stukje alleen maar schrijft over haar dwang om steeds tarotkaarten te leggen.
Een ander bij Lucy gevonden boek dat justitie in de moordaak onderzoekt, is het door een oud FBI-agent geschreven werk 'In de huid van de seriemoordenaar'. Daarin is een passage gewijd aan de Britse kinderverpleegkundige Beverly Allitt die in 1993 werd veroordeeld voor de moord op vier kinderen en poging tot moord op diverse anderen.

Artikel uit Haagsche Courant van 27-04-2002

Sectie op kinderlijkjes: geen bewijs tegen Lucy

door René van Leusden

Den Haag – De sectie op drie kinderlijkjes heeft tot op heden geen belastend bewijs opgeleverd tegen de Haagse verpleegkundige Lucy de B. De lijkjes werden in maart in opdracht van het Openbaar Ministerie (OM) opgegraven om meer duidelijkheid te krijgen over de doodsoorzaak.

Lucy (40) wordt verdacht van tenminste achttien moorden en pogingen daartoe op zeer jonge en oudere patiënten in ziekenhuizen waar ze werkte. De vermeende slachtoffers zouden met grote hoeveelheden medicijnen om het leven zijn gebracht. Lucy heeft steeds ontkend. "Mijn cliënte is niet echt verrast over de uitkomsten van de tot nu toe verrichte secties. Ze reageerde er nuchter op", zei haar raadsman, mr. A.P. Visser, gistermiddag. Hij wijst er op dat de sectie naar eventuele toxicologische sporen nog niet is afgerond. Bij een van de drie opgegraven kinderen is het toxicologisch onderzoek wel bijna gereed, aldus Visser. "Er blijkt niet uit dat de baby door een teveel aan medicijnen is gestorven. Wellicht had het overlijden toch te maken met haar ernstige lichamelijke afwijkingen", stelt de advocaat. Het meisje stierf in september vorig jaar. Haar dood bracht de zaak tegen Lucy de B. aan het rollen.
Het OM doet geen mededelingen over de inhoud van de rapporten van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI).
De Haagse rechtbank behandelt de strafzaak tegen de Lucy de B. van 17 tot en met 20 juni.

Artikel uit Haagsche Courant van 10-05-2002

Lucy pleegde 14 moorden

Den Haag – Het Openbaar Ministerie (OM) verdenkt de 40-jarige Haagse verpleegkundige Lucy de B. van veertien moorden en vier pogingen tot moord.

Dat staat in de definitieve tenlastelegging die woendagmiddag bekend is gemaakt. Tot de vermeende slachtoffers van de ontkennende Lucy behoren negen ouderen in de leeftijd van 64 tot 91 jaar en zeven kinderen in de leeftijd tot zes jaar, onder wie vier baby's. Eén van de volwassenen was patiënt in het Penitentiair Ziekenhuis in Scheveningen. De overigen waren patiënten van het Juliana Kinderziekenhuis, het Rode Kruis Ziekenhuis en Ziekenhuis Leyenburg in Den Haag.
Volgens het OM zijn de moorden gepleegd tussen februari 1997 en september 2001. Lucy wordt ervan verdacht de slachtoffers om het leven te hebben gebracht door het toedienen van stoffen als kalium, chloralhydraat of morfine. In een aantal gevallen, vooral de oudere zaken, is de toegediende stof onbekend gebleven.
Lucy zou één baby, vier kinderen en één oudere vrouw in een hulpeloze toestand hebben gebracht of hebben gelaten.
De Haagse verpleegkundige wordt ook verdacht van het vervalsen van een diploma van de middelbare school en het gebruik van dat diploma om toegelaten te worden op de opleiding voor verpleegkundigen, die ze overigens goed doorliep. Ten slotte vermeldt de dagvaarding diefstal of verduistering van boeken uit de bibliotheek van het Penitentiair Ziekenhuis en diefstal van stukken uit medische dossiers. Deze boeken en dossierstukken zijn gevonden bij huiszoekingen.
De rechtszaak tegen Lucy begint op 17 juni. Er zijn vier dagen voor uitgetrokken.
In maart zijn de stoffelijke overschotten van drie kinderen opgegraven. Volgens advocaat mr. A.P. Visser hebben de daarop uitgevoerde toxicologische onderzoeken tot nu toe geen bewijs opgeleverd tegen zijn cliënte Lucy.

Artikel uit Haagsche Courant van 11-05-2002

Buitenlandse pers stort zich op zaak Lucy de B.

Den Haag – In het buitenland is grote belangstelling ontstaan voor de zaak tegen de Haagse verpleegkundige Lucy de B. De 40-jarige Haagse wordt verdacht van de moord op veertien patiënten en vier pogingen tot moord in vier Haagse ziekenhuizen.

De Amerikaanse krant The New York Times plaatste donderdag een groot artikel op haar voorpagina onder de kop 'Murder trial set for Dutch nurse'.
De Zweedse krant Expressen berichtte gisteren over 'Zuster Dood', zoals het dagblad haar noemt. De krant plaatste bij het artikel de foto van Lucy deB. achter het beklaagdenbankje in de Haagse rechtbank. DeB. stond daar eind maart voor het eerst terecht tijdens een zogenoemde pro-forma zitting.
Ook het Britse boulevardblad The Sun heeft inmiddels interesse getoond in de zaak tegen de verpleegkundige. Een verslaggever en een fotograaf van de krant zijn er speciaal voor naar Nederland gekomen.
Canadese media schreven eerder al over de zaak. Journalisten van verschillende kranten en televisiezenders volgen het proces nauwlettend. Lucy deB. groeide op in het Canadese Winnipeg. Later verhuisde ze naar Vancouver. DeB. kwam aan het einde van haar tienerjaren naar Den Haag.
Daar zou ze tussen februari 1997 en september 2001 in Ziekenhuis Leyenburg, het Rode Kruis Ziekenhuis, het Juliana Kinderziekenhuis en het ziekenhuis van de Scheveningse gevangenis veertien patiënten hebben vermoord door hen overdoses medicijnen toe te dienen. De slachtoffers waren ernstig zieke baby's en peuters en oudere mensen.
De Haagse rechtbank behandelt de strafzaak tegen Lucy deB. van 17 tot en met 20 juni. De verdachte ontkent elke betrokkenheid

Artikel uit Haagsche Courant van 21-06-2002

Lucy de B. moet in cel wachten op rechtszaak

door Robbert Salome

DEN HAAG | Lucy de B, de 42-jarige Haagse verpleegkundige die wordt verdacht van moord op dertien ziekenhuispatiënten en vijf pogingen daartoe, mag haar rechtszaak niet in vrijheid afwachten. Haar advocaat mr. A.P.Visser had om schorsing van de voorlopige hechtenis gevraagd, maar de rechtbank wees dat verzoek gisteren af, tijdens een pro-formazitting.

De zaak tegen Lucy de B. werd gisteren tot medio september aangehouden, omdat verschillende deskundigen die bij het onderzoek zijn betrokken hun rapportages nog moeten afronden. Ook wil justitie meer getuigen horen en zijn nog niet alle onderzoeken van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) in Rijswijk afgerond. Een andere reden voor de aanhouding van de zaak is het profiel van Lucy dat justitie momenteel laat opstellen door 'profilers' van de Amerikaanse federale opsporingsdienst FBI. Het Federal Bureau of Investigation heeft veel expertise op het gebied van seriemoordenaars. Het FBI-onderzoek is volgens justitie nodig, omdat Lucy de B. weigert mee te werken aan een psychiatrisch onderzoek.
Wat advocaat Visser betreft had de inhoudelijke behandeling van de zaak gisteren al kunnen beginnen. Door de aanhouding zit de 42-jarige Haagse volgens hem nog langer ten onrechte vast. "Er is nog steeds geen enkel bewijs tegen mijn cliënt", zei hij. Visser boekte gisteren wel een klein succes. Hij kreeg van de rechtbank toestemming om de originele medische dossiers van de vermeende slachtoffers van Lucy de B. in te zien. Ook moeten bepaalde medicatielijsten aan het 27 ordners tellende dossier worden toegevoegd. Visser had daarom gevraagd.
De rechtbank zal van het uitstel gebruikmaken om een getuige-deskundige in te schakelen. Het gaat om prof. De Mulder van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Lucy de B. wordt verdacht van de moord op dertien patiënten (en geen veertien zoals het OMeerder meldde) en vijf pogingen daartoe in Ziekenhuis Leyenburg, het Juliana Kinderziekenhuis, het Rode Kruis Ziekenhuis en het ziekenhuis van de Scheve-
ningse gevangenis. Zij zouden zijn gepleegd tussen februari 1997 en september 2001. Lucy de B. zou haar slachtoffers hebben omgebracht met medicijnen als morfine, chloralhydraat en kalium. Het gaat om kinderen tot zes jaar en personen in de leeftijd van 64 tot 91 jaar. Allen waren ernstig ziek en hadden een slechte levensverwachting. Eén van de vermeende slachtoffers van Lucy de B. is de Chinese rechter van het Joegoslavië-tribunaal Haopei Li.

Artikel uit Haagsche Courant van 29-06-2002

Dochter Chinese rechter vertrouwde op artsen en verpleegkundigen

DEN HAAG | Haopei Li, de Chinese rechter van het Joegoslavië-tribunaal die door de Haagse verpleegkundige Lucy de B. om het leven zou zijn gebracht, was een gezonde man van 91 jaar. Hij deed elke dag aan tai-ji, nam dagelijks een koud bad en maakte dagelijks een wandeling.

Volgens zijn dochter Yan Ling tobde hij alleen met zijn gehoor en had hij af en toe een ontsteking aan zijn prostaat. Ook eind september 1997, toen Haopei Li hoge koorts kreeg, bestond het vermoeden dat het weer de prostaat was.
De rechter werd opgenomen in het Rode Kruis Ziekenhuis. "Ik dacht dat de dokters en zusters dag en nacht voor hem zouden zorgen en dat het dus wel goed zou komen", zegt Yan Ling vanuit Tanzania, waar ze medewerkster is van het Rwanda-tribunaal. De artsen constateerden een abces in de lever. Door de patiënt met antibiotica te behandelen verdween de koorts nagenoeg en ging het beter.
Op 5 november lieten de artsen weten dat Haopei Li eind van de maand het ziekenhuis zou mogen verlaten. Yan Ling, haar broer en haar 93-jarige moeder waren dan ook zeer geschokt toen het ziekenhuis die nacht opbelde met de mededeling dat Haopei Li was overleden. Yan Ling en haar broer gingen er direct naar toe. Een van de verpleegkundigen (Lucy?) vertelde hen dat ze middernacht de infuuszak had verwisseld. Drie uur later had ze hem dood aangetroffen. Yan Ling was teleurgesteld in de diensthebbende arts. "Ik had de indruk dat hij een gesprek met mijn broer en mij uit de weg probeerde te gaan". Over de doodsoorzaak kon de arts niets zeggen. Yan Ling zegt nog steeds niet te weten wat het overlijden van haar vader precies heeft veroorzaakt. Vorige week volgde een tweede schok, toen ze vernam dat haar vader mogelijk is vermoord.
Volgens het Openbaar Ministerie heeft de bijna 42-jarige Lucy de B. de Chinese rechter met bepaalde stoffen om het leven gebracht. De verpleegkundige wordt verdacht van dertien soortgelijke moorden en pogingen daartoe op volwassenen en jonge kinderen. Ze zou de misdrijven tussen 1997 en 2001 hebben gepleegd in het Ziekenhuis Leyenburg, het Juliana Kinderziekenhuis, het Rode Kruis Ziekenhuis en het ziekenhuis van de Scheveningse gevangenis. De meeste patiënten waren ernstig ziek.
Haopei Li behoorde in 1993 tot de eerste lichting rechters van het Joegoslavië-tribunaal.
De zaak tegen Lucy de B. dient in de week van 17 september voor de Haagse rechtbank

Artikel uit Haagsche Courant van 23-07-2002

'Verpleegster stal elke dag dat ze werkte'

door Robbert Salome

DEN HAAG | De 36-jarige Haagse verpleegkundige die door justitie wordt verdacht van de diefstal van duizenden sieraden uit Haagse verzorgingshuizen 'stal elke dat ze als uitzendkracht werkte'.

Dat zegt de advocaat van de vrouw, mr. A. Schippers. Volgens hem handelde de vrouw uit geldnood.
Schippers bestrijdt de bewering van de politie dat het om duizenden sieraden gaat.
"De diefstallen zijn tussen eind 1999 en begin dit jaar in zeker drie verpleeghuizen gepleegd. Mijn cliënte heeft me verteld dat ze in die periode elke dag dat ze werkte geld of sieraden heeft gestolen. Maar duizenden zijn het er echt niet", zegt hij.
Het is volgens Schippers wel goed mogelijk dat de Haagse voor een bedrag van duizenden euro's uit de verzorgingshuizen heeft geroofd. "Maar het exacte bedrag is mij niet bekend", aldus de strafpleiter.

Pandjeshuizen

Behalve sieraden stal de vrouw ook contant geld en pinpassen waarmee ze geld opnam. De juwelen werden verkocht in pandjeshuizen. Bij de aanhouding van de vrouw werden in haar woning nog 120 sieraden aangetroffen. Foto's hiervan zijn verspreid in de verzorgingshuizen waar de vrouw werkte.
De vrouw zou begin dit jaar zijn gestopt met het plegen van de diefstallen, omdat ze door de politie was verhoord nadat een bewoner van een verzorgingshuis aangifte had gedaan. Schippers: "Dat heeft haar waarschijnlijk aan het denken gezet".
Na het verhoor van de Haagse begon de recherche met een groot onderzoek. Dat resulteerde vorige week, na ruim een half jaar, in de arrestatie van de verpleegkundige.

Vrije voeten

De verdachte is sinds het weekeinde weer op vrije voeten. De rechter-commissaris vond het niet nodig de vrouw langer vast te houden. Wel zal ze zich over enkele maanden voor de rechtbank in Den Haag moeten verantwoorden voor haar daden.
Mogelijk hebben zich dan ook gedupeerden gemeld die de geleden schade op de Haagse willen verhalen. "Er kunnen schadeclaims worden ingediend", zegt Schippers. "Maar tot op heden is dat nog niet gebeurd".
Advocaat Schippers benadrukt dat het wel vaker gebeurt dat verzorgers van bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen stelen. "Op het kantoor waar ik werk, hebben we drie van dit soort zaken in behandeling. Het gebeurt kennelijk vaker", vertelt hij. "Mijn cliënte is echt niet uniek".