We hebben 210 gasten online

TBS en recidive Deel 16 Douwe de M.

Gepost in Recidive

Al twee keer onderging de geboren Fries de zwaarste tbs-behandeling: voor het ernstig bedreigen van zijn drankzuchtige moeder (1989) en de mishandeling van ma (1993)

23 mei 2006. De Almelose rechtbank gunt Douwe de M. het voordeel van de twijfel: hij krijgt 30 maanden cel en tbs-light. De bijna gewurgde buurvrouw moet hij duizend euro betalen. Het OM had de zware tbs-vorm geëist.

De M. kwam 5 december vrij, na een moordpoging op een oudere buurvrouw ( 15 april 2005). Hij sloeg haar een sok om de nek en trok die aan. De M. zat zijn straf (dertig maanden) uit en moest zich, in het kader van de lichte tbs, aan voorwaarden houden.

Douwe de M. houdt tbs met verpleging

vrijdag 21 december 2007 ARNHEM/ENSCHEDE - Douwe de M. (46) uit Enschede houdt tbs met dwangverpleging. Het OM wilde hem de lichte tbs-vorm opleggen; het Gerechtshof volgt dat niet. Het is zijn derde tbs-veroordeling, een unicum in ons land.

De M. is bang dat hij op een long stay-afdeling zal belanden. Volgens zijn advocate M. Goris stelt het hof dat hij intramuraal (buiten een tbs-kliniek) behandeld kan worden, met een strakke begeleiding.

De M. probeerde in april 2005 een buurvrouw (63) te wurgen. Hij kreeg de lichte tbs-vorm, met voorwaarden. Toen hij de regels overtrad, legde de Almelose rechtbank hem de zwaarste tbs-vorm op.

Douwe: drie keer tbs is scheepsrecht

vrijdag 04 mei 2007 | 13:20 | Laatst bijgewerkt op: zondag 10 juni 2007 | 03:12 ALMELO/ENSCHEDE - Douwe de M. (46) vestigde donderdag waarschijnlijk een Nederlands record. De Enschedeër kreeg voor de derde keer de zwaarste tbs-maatregel, met dwangverpleging. Het OM vroeg de lichte vorm (met voorwaarden) om te zetten. Dat volgden de rechters. Eerder volgden zij de gedragsdeskundigen Dam en Hoekstra. Volgens raadsheer Y. van Kuijck is twee keer tbs uitzonderlijk en is drie maal een unicum.
De M. kwam 5 december vrij, na een moordpoging op een oudere buurvrouw. Hij sloeg haar een sok om de nek en trok die aan. De M. zat zijn straf (dertig maanden) uit en moest zich, in het kader van de lichte tbs, aan voorwaarden houden. Volgens justitie deed de drankzuchtige Tukker dat niet. Hij meldde zijn begeleiders niet dat hij geld van de fiscus had teruggekregen en gokte zeker drie keer in het casino. Ook had ie blikjes bier op zijn kamer en leerde hij, via een contactadvertentie, een bejaarde Enschedese (69) kennen. Hij onderhield haar tuin. De vrouw deed pas aangifte van diefstal. De M. zou enkele tientjes uit haar portemonnee hebben gestolen.
De M., die werkte in het Arke Stadion en bij het stadsdeel Centrum, kreeg twee maal tbs met verpleging voor mishandeling en bedreiging van zijn alcoholische moeder. Hij vreest nu op de long stay-afdeling van een tbs-kliniek te komen.

De 'primeur' van Douwe: drie keer tbs

Bert Janssen dinsdag 01 mei 2007 De Twentse courant ENSCHEDE/ALMELO - Of Douwe de M. (net 46) ooit weer aan de bak kan? De rechtbank Almelo beslist donderdag of hij voor de derde keer tbs met dwangverpleging moet krijgen, een unicum. Douwe, verre van achterlijk, beseft drommels goed wat dat betekent. "Als ik nú dwangverpleging krijg, ga ik zo de long stay in (op die speciale afdelingen worden tbs'ers niet meer behandeld, ze blazen er de laatste adem uit) en kom ik er levenslang in.".
Hoe is het zover gekomen?

15 april 2005. Douwe de M. slaat een sok om de nek van een buurvrouw (63). Wekenlang maakte ze hem seksuele avances. Daar is ie niet langer van gediend. Hij werkt haar tegen de grond en trekt de sok aan. Bloed komt uit een oor en haar neus. Ze is even van de wereld. "Ik dacht dat ik te ver was gegaan", zegt De M. later.
Hij is een man met een verleden, begoten met sloten drank. Al twee keer onderging de geboren Fries de zwaarste tbs-behandeling: voor het ernstig bedreigen van zijn drankzuchtige moeder (1989) en de mishandeling van ma (1993).
Hoe moet het, na de moordpoging per sok, verder? Volgens de Twentse gedragsdeskundigen Hoekstra en Dam lieten hulpverleners, de wijkagent en zijn huurbaas het bij Douwe's begeleiding finaal afweten. Zo wilde hij verhuizen om problemen met de buurvrouw te mijden. Hij had er geen geld voor; niemand schoot wat voor. Dam en Hoekstra stellen voor hem de lichte tbs-vorm (met voorwaarden) te geven, om zo vooral zijn alcoholprobleem aan te pakken.
Het Pieter Baan Centrum oppert De M. de zware vorm (dwangverpleging) te geven, om de maatschappij maximaal te beschermen.

23 mei 2006. De Almelose rechtbank gunt Douwe de M. het voordeel van de twijfel: hij krijgt 30 maanden cel en tbs-light. De bijna gewurgde buurvrouw moet hij duizend euro betalen. Het OM had de zware tbs-vorm geëist.

5 december 2006. Na twintig maanden (tweederde van de straf) komt De M. vrij. Bepaald is dat ie inzicht moet geven in zijn financiën, niet verder rood mag staan en niet zomaar mag pinnen. Drugsgebruik (alcohol en dope) is verboden; hij moet tabletten slikken tegen drankzucht. De reclassering en RIBW (Beschermende Woonvormen) moeten De M. in de gaten houden.
Douwe glijdt af. Zeker drie keer bezoekt hij het casino. Hij vergokt een deel van zijn salaris en geld dat hij terugkreeg van de fiscus en waarover hij niets heeft gemeld. Goklust kan de drang naar drank overnemen, vreest de reclassering. Meer misstappen volgen. Stiekem sluit De M. een telefoonabonnement af. Op zijn kamer vinden begeleiders vijf blikjes bier. "Dat was voor gasten die ik kreeg. Riskant? Ja, ik ben enorm tekortgeschoten."
De seinen springen op rood als een oudere Enschedese aangifte doet van diefstal. Douwe zou een paar tientjes uit haar knip hebben gepikt, als ie patat voor haar mag halen. Vijf rechercheurs slepen hem mee naar het bureau, zegt De M.

19 april 2007. Daags na zijn 46e verjaardag zit Douwe weer voor de rechters. De eis van officier M. Lousberg is simpel: hij lapte alle regels aan de laars, hij moet alsnog de zwaarste tbs-vorm krijgen. De long stay doemt op. "U wéét toch wat er op het spel staat?", houdt president J. Wentink hem voor. De M.: "Het is niet gelukt." Volgens hem stelden zijn reclasseringsbegeleiders zich 'heel autoritair' op. Steeds zou gedreigd zijn de officier te bellen, als hij voorwaarden 'oprekte'. Na zijn vrijlating zou hij zonder centen hebben gezeten. Geld dat de RIBW hem gaf, mocht ie niet gebruiken voor de trein. Hij deed het toch. "Ik moest wél naar mijn werk."
De rechters vragen naar zijn relatie met de bestolen Enschedese; ze is 69. Wéér een oudere vrouw, het lijkt op eerdere ellende... Douwe leerde haar kennen via een contactadvertentie. "Ik deed de tuin voor haar, verder niks. Ik voel me beter bij oudere vrouwen. Daar kan ik mee praten. Met jong spul niet, dat is alsof je tegen de vensterbank praat." De diefstal ontkent hij fel. "Al gaat u op de kop staan", zegt hij tegen de rechters.
De aanklager erkent dat Douwe de M. 'hier en daar' het slachtoffer van bureaucratie kan zijn. Maar nu hij 'zeker drie voorwaarden' overtrad, is het OM klaar met hem: tbs met dwangverpleging. De M. ontploft. "Als ik levenslang moet zitten voor een diefstal, dan kan ik beter iemand in het HvB vermoorden. Dan wéét ik waar ik voor zit."
De rechtbank mag het zeggen.
 
 
LJN: BC0608, Gerechtshof Arnhem , TBS 2007\154  
Datum uitspraak: 18-12-2007
Datum publicatie: 19-12-2007
Rechtsgebied: Straf
Soort procedure: Hoger beroep
Inhoudsindicatie: Alsnog verpleging van overheidswege. Het hof acht zich op grond van de rapportage van Tactus en de verklaringen van de getuige-deskundigen ter zitting voldoende voorgelicht. Nu voorwaarden verbonden aan de terbeschikkingstelling niet zijn nagekomen en een dwingend kader -vanwege het feit dat betrokkene, gelet op zijn stoornis, intensieve begeleiding en langdurig toezicht nodig heeft- geboden is, is het hof van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen de verpleging van overheidswege eist. Hierbij merkt het hof op dat deze dwangverpleging niet zozeer gericht dient te zijn op intramurale behandeling van betrokkene en naar het oordeel van het hof niet dient te resulteren in een plaatsing op een longstay-afdeling, doch dat in het kader van een transmuraal traject langdurig toezicht vorm gegeven kan worden, waarbij betrokkene spoedig in een transmurale setting kan worden opgenomen.
 
Uitspraak
GERECHTSHOF ARNHEM

TBS 2007\154
Beslissing d.d. 18 december 2007

De kamer van het hof als bedoeld in artikel 67 van de Wet op de rechterlijke organisatie heeft te beslissen op het beroep van

[Terbeschikkinggestelde],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum],
verblijvende in [verblijfplaats].

Het beroep is ingesteld tegen de beslissing van de rechtbank te Almelo van 3 mei 2007, houdende de beslissing dat de terbeschikkinggestelde alsnog van overheidswege zal worden verpleegd.

Overwegingen:

• Het hof zal de beslissing van de rechtbank dienen te vernietigen, daar het recht doet mede op grond van nieuwe stukken en daar het recht zal doen mede op grond van hetgeen de getuige-deskundigen ter terechtzitting hebben verklaard.

• Het hof is van oordeel dat in casu van een spoedige behandeling van het beroep in de zin van artikel 5, vierde lid, van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden geen sprake is geweest. Immers is het beroep zeven maanden na het instellen van het hoger beroep behandeld. In de voorliggende zaak oordeelt het hof dat de beslissing om een verdragsrechtelijke schending aan te nemen in zichzelf voldoende bevrediging van het geschonden rechtsgevoel inhoudt.

• De raadsvrouw van betrokkene heeft verzocht de zaak aan te houden voor nader multidisciplinair onderzoek, vanwege het feit dat een recente rapportage ontbreekt. Het hof merkt hieromtrent op dat aan de oplegging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden een multidisciplinaire rapportage ten grondslag heeft gelegen. In het kader van omzetting van terbeschikkingstelling met voorwaarden in terbeschikkingstelling met dwangverpleging kan van deze rapportage gebruik gemaakt worden. Een nieuw multidisciplinair advies is niet wettelijk voorgeschreven. Dit kan anders zijn indien het hof zich onvoldoende voorgelicht acht. In casu acht het hof zich mede op grond van de rapportage van Tactus en de verklaringen van de getuige-deskundigen ter zitting voldoende voorgelicht.

• Uit voornoemde multidisciplinaire rapportage blijkt dat bij betrokkene sprake is van een persoonlijkheidsstoornis met naast vooral narcistische ook afhankelijke en borderline kenmerken, terwijl tevens sprake is van de neiging zich over te geven aan alcoholmisbruik en gokken. Uit de stukken en het verhandelde ter terechtzitting blijkt voorts dat betrokkene al snel nadat hij in vrijheid was gesteld buiten de reclassering om en in strijd met de aan hem opgelegde voorwaarden, heeft geregeld dat hij rood kon staan bij de bank. Hij heeft een telefoonabonnement afgesloten en hij heeft een groot geldbedrag dat hij van de Belastingdienst had ontvangen, vergokt. Ook is er alcohol op zijn kamer aangetroffen. Daarnaast is betrokkene onvoldoende open geweest naar de reclassering met betrekking tot het contact dat hij had met een oudere vrouw, die hij heeft leren kennen via een contactadvertentie. Aldus heeft hij zich onvoldoende controleerbaar en daarmee onvoldoende begeleidbaar opgesteld. Hiermee zijn een aantal voorwaarden, die zijn verbonden aan de terbeschikkingstelling met voorwaarden, door betrokkene niet nageleefd. Dit alles ondanks de noodzakelijke en zeer intensieve begeleiding door de reclassering en de RIBW.
Nu voorwaarden verbonden aan de terbeschikkingstelling niet zijn nagekomen en een dwingend kader -vanwege het feit dat hij, gelet op zijn stoornis, intensieve begeleiding en langdurig toezicht nodig heeft- geboden is, is het hof van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen de verpleging van overheidswege eist als in de hierna te vermelden beslissing is vervat.
Hierbij merkt het hof op dat deze dwangverpleging niet zozeer gericht dient te zijn op intramurale behandeling van betrokkene en naar het oordeel van het hof niet dient te resulteren in een plaatsing op een longstay-afdeling, doch dat in het kader van een transmuraal traject langdurig toezicht vorm gegeven kan worden, waarbij betrokkene spoedig in een transmurale setting kan worden opgenomen.

Beslissing:

Het hof:

Vernietigt de beslissing van de rechtbank te Almelo van 3 mei 2007 met betrekking tot de terbeschikkinggestelde.

Wijst af het verzoek tot aanhouding.

Beveelt dat de terbeschikkinggestelde alsnog van overheidswege zal worden verpleegd.

Aldus gedaan door
mr Stikkelbroeck als voorzitter,
mrs Van der Herberg en Bartelds als raadsheren,
en drs van Iersel en drs Raes als raden,
in tegenwoordigheid van mr ten Elshof als griffier,
en in het openbaar uitgesproken op 18 december 2007.

De raden zijn buiten staat deze beslissing mede te ondertekenen.