Wie kent hem nog? Hij was een van de oprichters van D'66 en de eerste minister die de partij ooit leverde. Toch is hij in tegenstelling tot de andere mede-oprichters in de vergetelheid geraakt. Rogier Verkroost wil met deze biografie Hans Gruijters uit de vergetelheid halen en besloot zich te gaan verdiepen in de vraag wat voor persoon Gruijters nu eigenlijk was en waarom D'66 en hij uit elkaar zijn gegroeid. Verkroost kwam al snel tot de ontdekking dat er nog nooit een boek over Gruijters was gemaakt. Hoewel hij een interessante persoon was met een al even roerig leven. Dus nam Verkroost het initiatief om daar verandering in aan te brengen. Verkroost stelt in zijn voorwoord dat zijn boek geen wetenschappelijke pretenties heeft en vast niet volledig is. Maar zijn doel is om de herinnering aan Hans Gruijters vast te leggen in een boek voor het nageslacht.

De auteur heeft er meer dan zeven en een half jaar over gedaan om Schaduwooorlog te schrijven. Dit boek geeft inderdaad een unieke inkijk in alle liquidatieprogramma's en de invloed van die liquidaties op de Israëlische natie, het Midden Oosten en de rest van de wereld. Daarbij mocht de auteur rekenen op medewerking van een aantal premiers en leidinggevende personen uit de strijdkrachten en inlichtingendiensten. Nooit eerder verscheen er zo'n indringend boek over de Mossad. Al lezende realiseert de lezer zich dat er constant verslag wordt gedaan van het ombrengen van mensen in het geheim die een gevaar vormden voor de joodse staat. Hoe gruwelijk soms ook de verhalen zijn toch wordt nog niet alles wat er is gebeurd openbaar. Dat blijkt bijvoorbeeld op pagina 538 van zijn boek. Op de vraag hoe Jasser Arafat om het leven is gekomen schrijft de auteur dat als hij al het antwoord op die vraag zou weten, dat hij dat antwoord dan nog niet in dit boek kan opschrijven of zelfs maar bekennen  omdat de militaire censuur van Israël hem dat verboden heeft.

Van Iperen woont met haar familie in  villa 't Hooge Nest' in 't Gooi. Ze ontdekt dat haar woonhuis tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft gefunctioneerd als een onderduikvilla waar twee joodse zusjes daadwerkelijk actie ondernamen tegen de bezetter en dat pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. 'T Hooge Nest groeide zo uit tot een symbool van verzet. In dit boek beschrijft Van Iperen het waargebeurde verhaal van de twee zussen Brilleslijper en hun familieleden en doet dat op een manier zodat de lezer zeer indringend verslag wordt gedaan hoe de bezetter de Endlösung in Nederland implementeerde. 't Hoge Nest groeide uit tot een van de grootste onderduikadressen van Nederland en laat goed zien dat ook Joden zich daadwerkelijk hebben verzet.

Deze memoires van Michelle Obama zijn een 'must to read' voor een ieder die zich betrokken voelt bij het wel en wee van het huidige Amerika onder Trump. Met weemoed leest je de ervaringen van deze voormalige first lady. Haar strijd tegen het nog steeds aanwezige rassenonderscheid maar ook dat men ook al komt men niet uit een bevoorrechte klasse toch in staat is om veel in het leven te kunnen bereiken. Geloof in de eigen kracht en de mogelijkheden die men vanuit die kracht heeft om voor de medemens iets te bereiken. Maar deze memoires geven ook een inkijk in de manier waarop een vrouw gezin en professionele werkzaamheden probeert te combineren. Door haar studie wordt ze uiteindelijk bedrijfsjurist en ontmoet daar Barack Obama. Die ontmoeting zal voor beiden uitmonden in een verbintenis voor het leven en uiteindelijk Barack leiden tot het presidentschap van de Verenigde Staten.

Het is in Nederland niet zo gebruikelijk dat voormalige bewindslieden hun memoires schrijven. En dat is eigenlijk jammer. Daarom is het toe te juichen dat Uri Rosental, na zijn afscheid van zijn politieke functie als minister van Buitenlandse Zaken, zijn levensverhaal aan het papier heeft toevertrouwd. In dik 500 bladzijden vertelt hij hoe zijn leven zich heeft afgespeeld en het blijft elke keer toch weer mooi om te zien dat men aan de hand van de persoonlijke belevenissen van een voormalig bewindspersoon de tijd wordt beschreven, waardoor een en ander zo tastbaar aanwezig is. De beschrijving van zijn jeugd en natuurlijk ook het gezin waarin hij leefde dat door de Tweede Wereldoorlog was getekend. Hij studeerde in de jaren zestig in Amsterdam en zat dus midden in alle turbulentie die toen daar plaatsvond.

Zelden een zo'n goede inkijk gekregen hetgeen een van oorsprong Nederlandse familie meemaakt tijdens de opkomst van het Derde Rijk. In 1922 komt de Rotterdamse stoffenhandelaar Michiel Hogendijk in het bezit van het landgoed Schakenhof in de Duitse provincie Oost-Pruisen. Daar wonende maakt de familie de opkomst mee van het nationaal-socialisme en de uiteindelijke ondergang en de gevolgen daarvan. Het is kleindochter Ingrid die de geschiedenis van de familie uitgebreid beschrijft aan de hand van een omvangrijke verzameling brieven die de gezinsleden elkaar schreven in die turbulente tijdsperiode. De uitwerking van de nazi-tijd op het leven van de familie is zeer groot. De gevolgen daarvan zijn dan ook duidelijk in de geschiedenis van de familieleden terug te vinden.

Al jaren volg ik de familie van Max Moszkowicz. Toen dit boek dan ook uitkwam heb ik het terstond gekocht in de boekhandel. Als historicus heb ik o.a. ook onderzoek gedaan naar Maastricht in de Tweede Wereldoorlog. Daarvoor onderzocht ik ook de archieven van de politie van Maastricht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zie daarvoor https://www.blikopdewereld.nl/geschiedenis/vervolging-joden/provincie-limburg. Dan tref je daarin ook aan de oproeping van de familie Moszkowicz om zich te melden in augustus 1942 om te werk te worden gesteld in het Oosten. Zo werden ze afgevoerd en uiteindelijk was het alleen Max die de oorlog overleefde en als 18-jarige terugkwam in Maastricht en moest constateren dat er andere mensen woonden in het ouderlijk huis op de Grote Gracht te Maastricht. Mij is bijgebleven het feit dat in het politiearchief uitvoerig beschreven werd wat er zich nog in het ouderlijk huis te Maastricht bevond aan goederen, nadat de familie. was weggevoerd naar Westerbork. In de bokser beschrijft Marcel Haenen uitvoerig hetgeen Max Moszkowicz tijdens zijn leven heeft meegemaakt. Daarbij staat vooral ook centraal het leven dat hij na terugkomst opbouwde en uitgroeide tot een van de beste strafpleiters van Nederland.

Bob Woodward is een autoriteit vooral door het feit dat hij door zijn onderzoek in de Watergateaffaire aantoonde dat de President van de VS Nixon daar direct bij betrokken was. Uiteindelijk zou Nixon moeten aftreden. Maar nu schrijft Woodward over de zittende president Trump. Dat doet hij aan de hand van verslagen, dagboeken, documenten en honderden uren van interviews met primaire bronnen. Achter in dit boek wordt daar verantwoording over af gelegd. Het boek geeft een ontluisterend, ja zelfs beangstigend beeld van de uitoefening van het presidentschap door Donald Trump. Verbijsterend vraagt de lezer zich af hoe het mogelijk is dat zo'n man uitvoering kan geven aan het hoogste ambt van de VS en daardoor de machtigste man van de wereld. Bladzijde na bladzijde wordt duidelijk dat er gelukkig nog mensen rondom de president zijn die de wereld behoeden van erger onheil.

In deze dik 800 pagina's grote biografie staat Reagan centraal, die bij het grote publiek vooral bekend stond als president van de V.S. maar daarvoor gouverneur was van Californië en daarvoor zijn brood verdiende als acteur in speelfilms. Zoals wel vaker voorkomt wordt een persoon pas na zijn dood op waarde geschat en dat geldt ook voor Ronald Reagan. Na het echec van de verloren Vietnamoorlog hadden de Verenigde Staten behoefte aan een president die hen weer trots maakt op het feit dat ze Amerikaan waren. En daarin zou Reagan slagen. Zijn kruistocht tegen het grote kwaad, de communistische Sovjet Rusland leidde uiteindelijk er toe dat hij, met medewerking van Gorbatsjov, er in zou slagen de Koude Oorlog te doen eindigen. Dat zou van eminent belang blijken te zijn voor de landen in Oost-Europa, leiden tot de eenwording van Duitsland en uiteindelijk het uiteenvallen van de Sovjet Unie zelf. Zijn standbeeld staat niet voor niets prominent in de Hongaarse hoofdstad Boedapest. H.W.Brands vergelijkt

De ondertitel van het boek 'Breuklijnen' vermeldt Priesters in overgangstijd. In 'Breuklijnen'vertellen negen (ex-) priesters hun verhaal. Zij hebben het grootseminarie veelal gedaan in de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw. De toenmalige crisis van het priesterambt is aan geen van hen voorbijgegaan: ieder van deze priesters moest zelf zijn plaats bepalen in het nieuwe geheel. Van diegenen die het priesterambt achter zich lieten deed de eerste dat in 1972, de laatste in 1997. Na lezing van dit boek blijkt dat velen van hen hun persoonlijke ervaringen indringend aan het papier hebben toevertrouwd en het eigenlijk een document is geworden dat de ontwikkelingen in de Nederlandse kerkprovincie uitvoerig beschrijft en de uitwerking daarvan in ieders persoonlijk leven. Veel (ex-)-kloosterlingen zullen zich er ook in herkennen. Een aantal van hen hoopt dat de huidige paus Franciscus in staat blijkt te zijn gestalte te geven aan een minder institutionele kerk. Hoop doet leven! Dit boek is een menselijk document van een stormachtige periode binnen de Nederlandse Kerkprovincie. Aanbevolen!